Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Ωμέγα λιπαρά οξέα: Ένας μεγάλος σύμμαχος για την υγεία μας

Τα τελευταία χρόνια γίνεται συχνά λόγος για μια σχετικά νέα, αλλά πολλά υποσχόμενη κατηγορία λιπαρών οξέων, τα λεγόμενα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα. Πολλά έχουν ακουστεί στα περιοδικά, στις εφημερίδες και στην τηλεόραση για τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα και πολλές είναι οι έρευνες που μπορεί να βρει κανείς για αυτά στη βιβλιογραφία. Επιπροσθέτως, μέσα στα τελευταία 8 χρόνια τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα αξιοποιήθηκαν από τις βιομηχανίες υγιεινών προϊόντων και τις φαρμακοβιομηχανίες για την παραγωγή συμπληρωμάτων διατροφής, αλλά και από τη βιομηχανία τροφίμων για τον εμπλουτισμό προϊόντων ευρείας κατανάλωσης, όπως το ψωμί και το γάλα.
Τι είναι όμως τελικά τα ωμέγα 3 και κατά πόσο αξίζει να ασχολούμαστε τόσο πολύ μαζί τους; Είναι όντως ωφέλιμα για τον οργανισμό μας και αν ναι πως μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε σωστά για να προάγουμε την καλή υγεία μας;
Τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα ανήκουν στην κατηγορία των λιπαρών οξέων που δεν μπορεί να παράγει το σώμα μας, άρα πρέπει να τα προσλαμβάνουμε από την καθημερινή μας διατροφή. Τα τρία είδη ωμέγα 3 λιπαρών οξέων που είναι γνωστά είναι το άλφα λινολεϊκό οξύ (ALA) το εικοσαπεντανοϊκό οξύ (ΕPA) και το δεκαεξανοϊκό οξύ (DHA). Το άλφα λινολεϊκό οξύ βρίσκεται στον λιναρόσπορο καθώς και στο φυτοπλαγκτόν και τα φύκη. Τα άλλα δύο είδη λιπαρών οξέων (το εικοσαπεντανοϊκό οξύ και το δεκαεξανοϊκό οξύ) είναι ιχθυέλαια και τα βρίσκουμε σε λιπαρά ψάρια όπως το σκουμπρί, ο σολομός, η ρέγκα, ο φρέσκος τόνος και οι σαρδέλες. Όταν προσλαμβάνουμε άλφα λινολεϊκό οξύ (ALA) από τη διατροφή μας, αυτό μετατρέπεται σε εικοσαπεντανοϊκό οξύ (ΕPA) και δεκαεξανοϊκό οξύ (DHA), τα οποία είναι πιο εύκολα για χρήση από τον οργανισμό μας.
Είναι απαραίτητο να τονίσουμε ότι αυτό που παίζει μεγάλο ρόλο είναι η σωστή αναλογία πρόσληψης των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων σε σχέση με τα ωμέγα 6 λιπαρά οξέα, μια άλλη απαραίτητη για τον οργανισμό κατηγορία λιπαρών οξέων που την προσλαμβάνουμε κυρίως από σπορέλαια, όπως το καλαμποκέλαιο, το ηλιέλαιο και το φυστικέλαιο. Αξίζει να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε ένα από τα ωμέγα-6, λιπαρά οξέα, το Γάμμα Λινολεϊκό Οξύ, (GLA), που βρίσκεται κυρίως στο λάδι οινοθήρα (Evening Primose Oil ή EPO) και στο λάδι μπουράντζας (Borage Oil).
Πράγματι, το GLA, έχει αντιφλεγμονικές, αντιαρθριτικές, αντικαρκινικές και αντιδιαβητικές ιδιότητες, ενώ είναι πολύ σημαντικό για την υγεία και την ελαστικότητα του δέρματος, καθώς και για την υγεία και εμφάνιση των νυχιών.
Έρευνες έχουν δείξει ότι η Μεσογειακή διατροφή που ευνοεί την αυξημένη πρόσληψη φυτικών ελαίων, ξηρών καρπών και οσπρίων και τη μειωμένη πρόσληψη κόκκινου κρέατος, συνδέεται με την σωστή αναλογία πρόσληψης ωμέγα 3 λιπαρών οξέων σε σχέση με τα ωμέγα 6 λιπαρά οξέα. Η σωστή αναλογία πρόσληψης (που είναι 1-4 φορές περισσότερα ωμέγα 6 λιπαρά οξέα σε σχέση με τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα) έχει καρδιοπροστατευτική και αντιθρομβωτική δράση.
Επιπροσθέτως, είναι πλέον γεγονός ότι η αυξημένη πρόσληψη ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, είτε μέσω κατανάλωσης 3 μερίδων λιπαρών ψαριών (σολομός, σαρδέλες, ρέγκα ή φρέσκος τόνος) εβδομαδιαίως ή με πρόσληψη κάποιου συμπληρώματος διατροφής πλούσιο σε ωμέγα 3 λιπαρά οξέα οδηγεί μακροπρόθεσμα σε μείωση της κακής (LDL) χοληστερίνης και των τριγλυκεριδίων.
Υπάρχουν ερευνητικές ενδείξεις ότι τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα έχουν αντιυπερτασική δράση και μπορούν να οδηγήσουν σε μείωση του κινδύνου θανάτου από εγκεφαλικό επεισόδιο κατά 50% αν καταναλώνονται σε ποσότητα 1500mg εβδομαδιαίως. Τα άτομα που πάσχουν από ζαχαρώδη διαβήτη μπορούν και αυτά να επωφεληθούν από τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα, καθώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατανάλωση τους συντελεί στην καλύτερη ρύθμιση της γλυκόζης του αίματος και την αύξηση των επιπέδων της καλής (HDL) χοληστερίνης.
Δεν θα μπορούσαμε να παραλείψουμε την ωφέλιμη δράση των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων στους πόνους που οφείλονται στην οστεοαρθρίτιδα, λόγω της συμβολής τους στη μείωση της φλεγμονής στην περιοχή της άρθρωσης. Ακόμα υπάρχουν ενδείξεις ότι τα ωμέγα 3 λιπαρά οξέα συντελούν στην αύξηση των επιπέδων ασβεστίου στα οστά και κατά συνέπεια συντελούν στην προφύλαξη της πυκνότητας των οστών και την μείωση του κινδύνου παρουσίας οστεοπόρωσης.
Έρευνες σε άτομα με διπολική κατάθλιψη και σχιζοφρένια έδειξαν μείωση των συμπτωμάτων και της δοσολογίας των ψυχοφαρμάκων μετά από χρήση συμπληρωμάτων ωμέγα 3 λιπαρών οξέων, παρόλα αυτά χρειαζόμαστε περισσότερα στοιχεία για να προσδιορίσουμε τη δοσολογία των ωμέγα 3 που ενδείκνυται για το βέλτιστο αποτέλεσμα.
Ακόμα η επικουρική δράση των ωμέγα 3 για την ίαση των εγκαυμάτων, τη μείωση της φωτοευαισθησίας από τις ακτίνες UV και τη θεραπεία κατά της ψωρίασης είναι πλέον ευρέως γνωστή, ενώ η προστατευτική τους δράση για ορισμένες μορφές καρκίνου όπως του προστάτη, του στήθους και του λεπτού εντέρου βρίσκεται υπό διερεύνηση.
Τέλος, αξίζει να αναφερθούμε σε ένα λιπαρό οξύ, το ελαϊκό οξύ (ωμέγα -9), το οποίο, μαζί με τα αντιοξειδωτικά του παρθένου ελαιόλαδου, έχει ευεργετικότατη επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα, ενώ υπάρχουν ενδείξεις ότι μειώνει τον κίνδυνο του καρκίνου, ιδίως του ορθού και του παχέος εντέρου, του στήθος, του προστάτη του παγκρέατος και του ενδομητρίου.
Συμπερασματικά, τα οφέλη των ωμέγα λιπαρών οξέων, ιδίως των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων είναι πολλαπλά, για αυτό καλό θα ήταν να τα εντάξουμε στη διατροφή μας, είτε με την πρόσληψη τους από τις τροφές, είτε με τη χρήση διατροφικών συμπληρωμάτων. Να θυμάστε ότι η κατανάλωση 2-3 μερίδων λιπαρών ψαριών, όπως ο σολομός και οι σαρδέλες, σε εβδομαδιαία βάση, είναι επαρκής για να έχουμε την ασπίδα προστασίας των ωμέγα 3 λιπαρών οξέων!

Συνένζυμο Q10: Τι είναι, που το βρίσκουμε και πόσο σημαντικό είναι για την υγεία μας

Τα τελευταία χρόνια, μέσα από την επιστημονική έρευνα και τη μεγάλη πρόοδο στον Τομέα της Διατροφής και της Κλινικής Διαιτολογίας, έχουν ανακαλυφθεί, μελετηθεί και καλύτερα διερευνηθεί κάποιες ουσίες, όχι τόσο γνωστές τα παλιότερα χρόνια, οι οποίες φαίνεται ότι παίζουν καθοριστικό ρόλο στην καλύτερη λειτουργία του οργανισμού μας και στην πρόληψη σοβαρών παθήσεων. Έτσι, μάθαμε περισσότερα για τα ωμέγα λιπαρά οξέα, για το φυλλικό οξύ, τις φυτικές ίνες και άλλες. Μια τέτοια σχετικά "άγνωστη" ουσία είναι και το συνένζυμο Q10. Μια ουσία που τη συναντάμε σε διάφορες τροφές, σε συμπληρώματα διατροφής, σε συνδυασμό με βιταμίνες και ιχνοστοιχεία, αλλά και σε καλλυντικά νέας γενιάς, λόγω της δράσης της. Συχνά κατατάσσεται στις βιταμίνες, αν και ο τρόπος δράσης του συχνά το διαφοροποιεί από αυτό.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΥΝΕΝΖΥΜΟ Q10;
Το συνένζυμο Q10 ή αλλιώς ουβικινόνη είναι ένα μεγάλο μόριο, το οποίο μεταφέρει υδρογόνα (ηλεκτρόνια και πρωτόνια), κυκλοφορώντας με δύο κυρίως μορφές και το οποίο έχει σχετικά μεγάλη κινητικότητα. Είναι μια ουσία, που βρίσκεται σε μικρές ποσότητες σε κάποιες τροφές, αλλά συντίθεται και σε διάφορους ιστούς. Η βιοσύνθεση του από το αμινοξύ τυροσίνη, είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί τη συμβολή τουλάχιστον 8 γνωστών βιταμινών (κυρίως του συμπλέγματος Β) και αρκετών ιχνοστοιχείων. Είναι από τα βασικότερα συστατικά της αναπνευστικής αλυσίδας των κυττάρων (μία από τις κυριότερες μεταβολικές διεργασίες που συντελούνται στο σώμα μας), ενώ παίζει καθοριστικό ρόλο στη μετατροπή της χημικής ενέργειας, με την οποία βρίσκεται "κρυμμένη" η ενέργεια στις τροφές, σε βιολογική, υπό μορφή ΑΤΡ, που είναι το ενεργειακό νόμισμα του οργανισμού μας.
Για να μπορέσουμε λοιπόν να πάρουμε μέσα από τις τροφές και τα βασικά θρεπτικά συστατικά τους (πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, λιπίδια), και μέσα από το μεταβολισμό των παραγώγων τους (γλυκόζη, αμινοξέα και λιπαρά οξέα) να πάρουμε την ωφέλιμη ενέργεια με τη μορφή του ΑΤΡ.
Είναι φανερό ότι αυτή είναι μια πολύ σημαντική βιολογική δραστηριότητα, κι έτσι η παρουσία του συνενζύμου είναι απαραίτητη στα μιτοχόνδρια, όπου συντελείται αυτή η μετατροπή, ενώ ιστοί, των οποίων η λειτουργία σχετίζεται με την απόδοση εξαιρετικά υψηλού έργου όπως το μυοκάρδιο, οι σκελετικοί μύες και ο εγκέφαλος απαιτούν αυξημένα επίπεδα Q10.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΕΝΖΥΜΟΥ
Το συνένζυμο ανακαλύφτηκε για πρώτη φορά το 1957 στις ΗΠΑ, με απομόνωση του από μιτοχόνδρια ζωικού ιστού, ενώ την ίδια χρονιά επιστήμονες στην Αγγλία εντόπισαν στο συκώτι ποντικιών σε αφθονία κάποια ουσία που έμοιαζε με το συνένζυμο. Μία χρονιά μετά, το 1958 προσδιορίστηκε η χημική δομή του, ενώ στη δεκαετία του '70 Ιάπωνες επιστήμονες προσπάθησαν να παράγουν μαζικά "καθαρό" Q10, το οποίο να χρησιμοποιηθεί σε κλινικές μελέτες. Το 1978 ο Peter Mitchell πήρε το βραβείο Νόμπελ για τη συμμετοχή του στην κατανόηση της βιολογικής μεταφοράς ενέργειας και το ρόλο του συνενζύμου σε αυτό. Τη δεκαετία του 1980 υπήρξε μια αύξηση στον αριθμό αλλά και το μέγεθος των κλινικών μελετών, ενώ βρέθηκε και η αντιοξειδωτική δράση του. Από το 1957 μέχρι το 1988 τουλάχιστον 2300 μελέτες έγιναν σχετικά με το Q10, κάτι που δείχνει το μεγάλο ενδιαφέρον για την ουσία αυτή.
ΠΗΓΕΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Το συνένζυμο Q είναι ευρέως διαδεδομένο στη φύση, και μπορούμε να το βρούμε σε πολλές φυτικές και ζωικές πηγές, ενώ σε κάποια μορφή του συντίθεται και στα κύτταρα μας ( για το λόγο αυτό δεν ανήκει στις βιταμίνες κατά τον κλασσικό τους ορισμό, αν και συχνά το κατατάσσουν σε αυτές). Έτσι τα επίπεδα του συνενζύμου στον οργανισμό εξαρτάται από την ποσότητα που θα προσλάβουμε εξωγενώς, μέσα από τη διατροφή και τα συμπληρώματα που το περιέχουν, όσο και από το ρυθμό της εξωγενούς βιοσύνθεσής του.
Το συνένζυμο βρίσκεται σε διάφορα τρόφιμα όπως είναι η σόγια, λιπαρά ψάρια όπως οι σαρδέλες, σκουμπρί, μοσχάρι, χοιρινό και κοτόπουλο, ξηροί καρποί (όλοι είναι πλούσιες πηγές όπως τα αμύγδαλα, τα φιστίκια και τα καρύδια), το σουσάμι, έλαια όπως το βαμβακέλαιο, το σογιέλαιο και το ελαιόλαδο, λαχανικά όπως το μπρόκολο, το σπανάκι, το κουνουπίδι και το λάχανο, και φρούτα. Παρακάτω δίνεται ενδεικτικός πίνακας με κάποιες από τις πλουσιότερες πηγές:
  mg / 100 gr
ΣΟΓΙΑ 9.2
ΣΑΡΔΕΛΕΣ 6.4
ΣΚΟΥΜΠΡΙ 4.3
ΜΟΣΧΑΡΙ 3.1
ΠΥΤΙΡΟΥΧΑ ΔΗΜ/ΚΑ 2.8
ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ 2.1
ΞΗΡΟΙ ΚΑΡΠΟΙ 1.7
ΣΠΑΝΑΚΙ 1.0
Είναι φανερό από τα παραπάνω, πως αν και υπάρχει σε αρκετές τροφές, η περιεκτικότητα είναι τόσο μικρή που είναι σχετικά δύσκολο να καταφέρουμε να καλύψουμε μέσα από τη διατροφή μας την απαιτούμενη ημερήσια δοσολογία, που είναι περίπου 400 mg.
ΤΟ ΣΥΝΕΝΖΥΜΟ ΚΑΙ Η ΣΤΕΦΑΝΙΑΙΑ ΝΟΣΟΣ
Σύμφωνα με επιστημονικό άρθρο του 1990, στο American Journal of Cardiology, "Το συνένζυμο Q10 είναι χρήσιμη ουσία για τα μιτοχόνδρια (συστατικά των κυττάρων), ώστε να φέρουν σε πέρας τη βασική τους λειτουργία, ενώ ταυτόχρονα είναι απαραίτητα για τη διατήρηση στη ζωή".
ΠΟΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΝΖΥΜΟΥ;Φυσιολογικά επίπεδα στο αίμα και στους ιστούς του ενζύμου προσδιορίστηκαν μέσα από αρκετές μελέτες. Σημαντικά χαμηλά αποτελέσματα του συνενζύμου βρέθηκαν σε μια σειρά από παθολογικές καταστάσεις, τόσο σε πειραματόζωα όσο και σε ανθρώπους. Έλλειψη του συνενζύμου Q10 μπορεί να παρατηρηθεί όταν υπάρχει ανεπαρκής πρόσληψη μέσα από τη διατροφή, όταν υπάρχει μειωμένη βιοσύνθεση του, υπερβολική χρησιμοποίηση του από το σώμα ή κάποιος συνδυασμός των παραπάνω. Ακόμα η γήρανση, η μόλυνση, η λήψη κάποιων φαρμάκων όπως είναι οι στατίνες και το στρες είναι παράγοντες που οδηγούν σε ανεπάρκεια της ουσίας αυτής. Σύμφωνα με εκτιμήσεις το 75% περίπου των Αμερικανών, που είναι πάνω από 50 χρονών, έχουν σε κάποιο βαθμό ανεπάρκεια του συνενζύμου. Η μειωμένη πρόσληψη είναι σαφώς πιο συχνή σε παθολογικές καταστάσεις όπως χρόνια υποθρεψία-δυσθρεψία ή καχεξία.
  • Χρόνια κόπωση
  • Καρδιακή ανεπάρκεια και άλλα καρδιολογικά προβλήματα
  • Μολύνσεις
  • Κάποια διανοητικά προβλήματα
  • Μειωμένη μυϊκή ενδυνάμωση και αντοχή
ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
Δεν υπάρχει γενική σύσταση για την προσλαμβανόμενη ποσότητα για το συνένζυμο. Είναι απαραίτητο να λαμβάνουμε τουλάχιστον 400 mg την ημέρα, αφού δεν υπάρχουν στοιχεία σχετικά με τις επιπτώσεις της υπερδοσολογίας του.

Η δύναμη της πρωτεΐνης και η σημασία της για τα παιδιά

Οι πρωτεΐνες είναι απαραίτητα στοιχεία για την ανάπτυξη και την ανακατασκευή των ιστών, την καλή λειτουργία και τη σωστή δομή όλων των ζωντανών κυττάρων, το θωρακισμό του ανοσοποιητικού συστήματος αλλά και την ενδυνάμωση του νευρικού συστήματος ενός νηπίου.

Γι΄ αυτό και η σωστή τους αναλογία στον οργανισμό των μικρών μας φίλων είναι απαραίτητη για την υγιή ανάπτυξη του μυϊκού αλλά και του γενικότερου βιολογικού τους συστήματος! Μάθετε, λοιπόν, ποια πραγματικά είναι η λειτουργία της πρωτεΐνης αλλά και ποιες είναι οι τροφές που διαθέτουν τις κατάλληλες ποσότητες πρωτεϊνών οι οποίες θα χαρίσουν ενέργεια και ζωντάνια στα μικρά σας!

Η φυσική δύναμη του οργανισμού
Οι πρωτεΐνες αποτελούνται από αμινοξέα, συνδεδεμένα μεταξύ τους, τα οποία συναντάμε σε τροφές ζωικής αλλά και φυτικής προέλευσης. Η διατροφική τους αξία εξαρτάται από την ποιότητά τους, δηλαδή από τον αριθμό των απαραίτητων αμινοξέων που υπάρχουν σε κάθε τροφή. Κάθε πρωτεΐνη έχει τον δικό της αριθμό αλλά και τη δική της αλληλουχία αμινοξέων. Βάσει αυτών, λοιπόν, κρίνεται και η υψηλή ή χαμηλή διατροφική της αξία. Τα νήπια είναι σημαντικό να προσλαμβάνουν πρωτεΐνη υψηλής διατροφικής αξίας, δηλαδή να καταναλώνουν τροφές οι οποίες περιλαμβάνουν και τα εννέα πολύτιμα αμινοξέα, τα οποία είναι τα εξής: η λευκίνη, η ισολευκίνη, η βαλίνη, η θρεονίνη, η μεθειονίνη, η φαινυλαλανίνη, η τρυπτοφάνη, η λυσίνη και η ιστιδίνη.
Κάθε φορά που καταναλώνουμε τροφές με πρωτεΐνη, τότε αυτές διασπώνται σε αμινοξέα, κατά τη διάρκεια της πέψης, και έπειτα χρησιμοποιούνται από τον οργανισμό για τη σύνθεση (ξανά) των πρωτεϊνών στο σώμα μας. Ο ρόλος της πρωτεΐνης είναι πολύ σημαντικός αφού χάρη στην ύπαρξή της δημιουργούνται τα κύτταρα (με τη βοήθεια της πρωτεΐνης αποσυναρμολογούνται και δημιουργούνται ξανά), οι ορμόνες, τα ένζυμα, τα αντισώματα, το δέρμα, η τρίχα, τα κόκαλα, τα δόντια, ο ιστός, ο μυς, οι σύνδεσμοι αλλά και τα σημάδια. Για να μεγαλώσετε, λοιπόν, υγιή παιδιά χρειάζεται να διασφαλίσετε πως υπάρχει επαρκής πρωτεϊνική πρόσληψη από τον οργανισμό του μικρού σας, σε καθημερινή βάση.

Πρόγραμμα ενδυνάμωσης

Διαβάστε παρακάτω και ανακαλύψτε ποιες τροφές αλλά και ποιοι συνδυασμοί τροφών θα εξοπλίσουν τους λιλιπούτειους φίλους μας με την ενέργεια αλλά και τη δύναμη που μόνο η πρωτεΐνη μπορεί να δώσει!

Οι πρωτεΐνες που προσλαμβάνονται από τροφές ζωικής προέλευσης όπως το κρέας, τα πουλερικά, τα ψάρια, τα αβγά, το γάλα, το τυρί και το γιαούρτι περιέχουν πρωτεΐνες με την πιο υψηλή βιολογική αξία. Σε αντίθεση με τα φυτικά τρόφιμα όπως τα όσπρια, τα δημητριακά, τους ξηρούς καρπούς, τους σπόρους και τα λαχανικά, τα οποία περιέχουν πρωτεΐνες χαμηλής βιολογικής αξίας.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να δίνετε στα μικρά σας λαχανικά και όσπρια, απλά χρειάζεται να διασφαλίσετε πως δεν τρέφονται μονάχα από αυτή την ομάδα τροφών, καθώς προσλαμβάνουν και την απαραίτητη ποσότητα πρωτεΐνης που χρειάζονται. Εξάλλου είναι καλό να γνωρίζετε πως ο συνδυασμός, αλλά και η κατανάλωση διαφορετικών φυτικών πηγών πρωτεϊνών στα ημερήσια γεύματα, έχει ως αποτέλεσμα το παιδί σας να προσλαμβάνει ένα διατροφικό μείγμα υψηλής βιολογικής αξίας.

Η ποσότητα πρωτεϊνών που χρειάζεται να καταναλώνει ένα παιδί ποικίλλει ανάλογα με την ηλικία του, το βάρος του και γενικότερα τη μυοσκελετική του κατασκευή. Για το λόγο αυτό είναι καλό να απευθυνθείτε στον παιδίατρο ή σε έναν ειδικό διατροφολόγο ο οποίος θα είναι σε θέση να σας συμβουλέψει για τη διατροφή του μικρού σας. Ενδεικτικά αναφέρουμε πως τα παιδιά που είναι από 1-3 ετών χρειάζεται να καταναλώνουν περίπου 11-13 γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα και τα παιδιά από 4-8 ετών χρειάζεται να καταναλώνουν 15-19 γραμμάρια πρωτεΐνης την ημέρα, εφόσον αυτό είναι σύμφωνο με τη συμβουλή του παιδιάτρου ή διατροφολόγου σας.

Συμβουλές προστασίας
  • Δίνετε πάντα προσοχή στις ετικέτες των τροφίμων πριν προβείτε στην αγορά του προϊόντος.
  • Φροντίστε όταν το μικρό σας καταναλώνει κρέας να μην τρώει τα σημεία αυτά που έχουν πολύ λίπος.
  • Εάν πίνετε γάλα οικογενειακώς τότε καλό είναι να φροντίσετε να έχει το πολύ μέχρι και 2% λιπαρά.
  • Τα φασόλια, η σόγια, τα καρύδια και τα προϊόντα ολικής άλεσης προσφέρουν πρωτεΐνη χωρίς κορεσμένο λίπος και με πολλά θρεπτικά συστατικά.
Τα παιδιά, όπως ακριβώς και οι ενήλικες, είναι σημαντικό να καταναλώνουν γεύματα πλούσια σε πρωτεΐνες αλλά πάντα με μέτρο, ούτε περισσότερες, αλλά ούτε και λιγότερες. Τα παιδιά τα οποία προσλαμβάνουν μειωμένη ποσότητα πρωτεΐνης ενδέχεται να παρουσιάσουν μειωμένη ανάπτυξη, απώλεια μαλλιών, μείωση ικανότητας πέψης, ζημιές στο ήπαρ αλλά και ανίσχυρο ανοσοποιητικό. Από την άλλη η υπερβολική κατανάλωσή τους μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στο συκώτι αλλά και στα νεφρά.

Το ξέρατε ότι:

Οι πρωτεΐνες παίζουν σημαντικό ρόλο για πολλές λειτουργίες του οργανισμού μας όπως ακόμη και στην κίνηση των χεριών και των ποδιών μας;

Φυτοχημικές ενώσεις: οι κρυμμένοι θησαυροί των φυτικών τροφίμων

Οι φυτοχημικές ουσίες αποτελούν ουσιαστικά χημικές ενώσεις (χρωστικές και άλλες) οι οποίες απαντώνται με φυσικό τρόπο στα φυτικά τρόφιμα. Το διατροφικό τους ενδιαφέρον έγκειται στο γεγονός πως μπορούν να συμβάλλουν στη μείωση του κινδύνου χρόνιων ασθενειών όπως ο καρκίνος, οι καρδιοπάθειες, ο σακχαρώδης διαβήτης, η νόσος Alzheimer, ο καταρράκτης του ματιού ή η λειτουργική φθορά λόγω της ηλικίας. Μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί περίπου 5.000 φυτοχημικές ενώσεις, αλλά οι ερευνητές εκτιμούν πως υπάρχουν εκατοντάδες ακόμα να ανακαλυφθούν. Ένα τρόφιμο μπορεί να περιέχει εκατοντάδες φυτοχημικές ενώσεις. Ο βασικός τους ρόλος είναι να προστατεύουν το ίδιο το φυτό από διάφορους κινδύνους όπως μικρόβια ή ζιζάνια. Παρ’ όλ’ αυτά, οι ουσίες αυτές δεν θεωρούνται θρεπτικά συστατικά, δηλαδή ουσίες απαραίτητες για τη διατήρηση της ζωής. Έτσι, ενώ η πλήρης έλλειψη σιδήρου ή βιταμίνης C αποτελεί κατάσταση ασύμβατη με τη ζωή, η έλλειψη λουτεΐνης ή αλυλικών θειούχων ενώσεων δεν είναι θανατηφόρος.
Τα φρούτα και τα λαχανικά περιέχουν ποικίλες ποσότητες φυτοχημικών ενώσεων που φαίνεται πως λειτουργούν και συνεργάζονται μεταξύ τους με αυτό τον μοναδικό τρόπο μόνο όταν βρίσκονται στην ξεχωριστή χημική δομή του κάθε τροφίμου και όχι απομονωμένες με τη μορφή των συμπληρωμάτων διατροφής. Τα τελευταία είτε δεν περιέχουν καθόλου τέτοιες ενώσεις είτε δεν τις περιέχουν στη βέλτιστη αναλογία ώστε να επιτυγχάνεται η προαναφερθείσα ευεργετική δράση.
Δεν είναι όμως μόνο τα φρούτα και τα λαχανικά που περιέχουν τέτοιες ουσίες. Φυτοχημικές ενώσεις περιέχουν τα δημητριακά ολικής άλεσης, το σκόρδο, το κρεμμύδι, η σόγια, το πράσινο και μαύρο τσάι ακόμα και ο καφές. Οι κύριες κατηγορίες των φυτοχημικών ουσιών μπορούν να συνοψιστούν στις παρακάτω:
  • Τα καροτενοειδή
Το βήτα-καροτένιο αποτελεί τον κύριο εκπρόσωπό τους και ταυτόχρονα μια χημική ένωση που σταθεροποιεί τις επιβλαβείς ελεύθερες ρίζες και προλαμβάνει με αυτόν τον τρόπο την καταστροφή κυττάρων και ιστών. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν επίσης το άλφα-καροτένιο, η λουτεΐνη (δράση στην καλή υγεία των ματιών), η ζεαξανθίνη (δράση στην καλή υγεία των ματιών) και το λυκοπένιο (αντικαρκινική δράση).
  • Τα φλαβονοειδή με έντονη αντιοξειδωτική δράση
Στην κατηγορία αυτή ανήκουν ουσίες όπως οι α) φλαβονόλες, β) οι φλαβόνες π.χ. η ρεσβερατρόλη και η κουερσιτίνη που εντοπίζεται στο κόκκινο κρασί, τα βατόμουρα, τα κόκκινα σταφύλια, τα γκρέιπ φρουτ, τα κρεμμύδια, τα μήλα και το μαύρο τσάι. Ταυτόχρονα εντοπίζεται, σε μικρότερες ποσότητες, στα φυλλώδη πράσινα λαχανικά και τα φασόλια. Στα φλαβονοειδή ανήκουν επιπρόσθετα γ) οι κατεχίνες του τσαγιού με κύριους εκπρόσωπούς τους το γαλλικό άλας της επιγαλοκατεχίνης και δ) οι ανθοκυανιδίνες των κράνμπερις (μικρά κόκκινα φρούτα που προσομοιάζουν με τα δικά μας μύρτιλα και ευδοκιμούν κυρίως στη βόρεια Ευρώπη και βόρεια Αμερική).
  • Τα φαινολικά οξέα όπως το κηκιδικό οξύ, το φερουλικό οξύ, το καφεϊκό οξύ, η κουρκουμίνη κ.α. Οι ενώσεις αυτές παρουσιάζουν παρόμοια δράση με τα φλαβονοειδή και απαντώνται στους σπόρους του καφέ, τα μήλα, τα σταφύλια, τα πορτοκάλια, τις φράουλες κ.α.
  • Τα φυτοοιστρογόνα όπως η γενιστεΐνη, η διαδζεΐνη και οι λινάνες. Τα τρόφιμα (σόγια, τόφου, δημητριακά ολικής άλεσης) που είναι πλούσια σε αυτές τις ουσίες παρουσιάζουν καρδιοπροστατευτική και αντικαρκινική δράση (καρκίνος μαστού, προστάτη).
  • Θειϊκές ενώσεις όπως ινδόλες, ισοθειοκυανάτες και αλυλικές θειούχες ενώσεις που απαντώνται στο σκόρδο, το κρεμμύδι και το μπρόκολο.
Η έρευνα έχει ανιχνεύσει επιπρόσθετες δράσεις αυτών των ουσιών όπως:
  • μείωση της φλεγμονής σε καταστάσεις όπως η αρθρίτιδα, τα καρδιαγγειακά και η νόσος Alzheimer
  • ενίσχυση δραστηριότητας συγκεκριμένων ενζύμων που αποτοξινώνουν τον οργανισμό από τις καρκινογόνες ουσίες
  • επιβράδυνση του ρυθμού αύξησης των καρκινικών κυττάρων αλλά και οδήγηση των καρκινικών κυττάρων στην απόπτωση (κυτταρικός θάνατος)
  • μείωση των επιπέδων λιπιδίων, της αρτηριακής πίεσης και της τάσης δημιουργίας θρόμβων στο αίμα.
Οι ευεργετικές δράσεις των φυτοχημικών ενώσεων έχουν υποστηριχθεί από δεδομένα μεγάλων επιδημιολογικών ερευνών οι οποίες δεν μπορούσαν να αποδώσουν τη μείωση του κινδύνου για μια χρόνια ασθένεια μόνο στη διαφορά των μακροθρεπτικών (υδατάνθρακες, πρωτεΐνες, λιπίδια) και μικροθρεπτικών (βιταμίνες, μέταλλα, ιχνοστοιχεία) συστατικών που προέκυπτε από την υψηλή κατανάλωση φυτικών τροφίμων. Επειδή ακριβώς η έρευνα στο πεδίο αυτό βρίσκεται σε εμβρυικό στάδιο, καλό θα ήταν ο καταναλωτής να προσπαθεί να προσλαμβάνει μια ποικιλία φυτοχημικών ενώσεων μέσα από τα προαναφερόμενα τρόφιμα και πάντα μέσα στο πλαίσιο μια υγιεινής και ισορροπημένης μεσογειακής διατροφής.
http://www.iatronet.gr/article.asp?art_id=14315

Φυτικές ίνες: Πόσο πολύτιμες είναι

Γράφει η Κλαίρη Παπαβασιλείου
Οι φυτικές ίνες, αν και μέλη της κατηγορίας των υδατανθράκων δεν αποτελούν θρεπτικά συστατικά. Κατέχουν ωστόσο σημαντική θέση στη διατροφή μας μιας και σχετίζονται με πολλά οφέλη για την υγεία.
Συγκεκριμένα, μια διατροφή πλούσια σε φυτικές ίνες φαίνεται πως μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη ή και στη θεραπεία κάποιες φορές, των παρακάτω νόσων, όπως:
  • Δυσκοιλιότητα
  • Εκκολπωματίτιδα
  • Καρκίνος του παχέος εντέρου
  • Μείωση της ολικής και LDL χοληστερόλης (κακή χοληστερόλη)
  • Καρδιαγγειακές παθήσεις
  • Διαβήτης
  • Μεταβολικό σύνδρομο
  • Παχυσαρκία
  • Χολολιθίαση (Méndez-Sánchez et al, 2007)
  • Άλλες μορφές καρκίνου, όπως ο καρκίνος του μαστού (Cohen, 1999).
Τι σχέση έχουν οι φυτικές ίνες με το πεπτικό σύστημα;
Οι φυτικές ίνες που καταναλώνουμε μέσω της τροφής φτάνουν ανέπαφες στο παχύ έντερο. Εκεί
  • Τις επεξεργάζονται τα βακτήρια του εντέρου, η λεγόμενη μικροχλωρίδα του εντέρου, παράγοντας διάφορα παραπροϊόντα, με ευεργετική δράση για το έντερο.
  • Επιπλέον, οι φυτικές ίνες απορροφούν νερό, αυξάνοντας το βάρος και βελτιώνοντας την υφή των κοπράνων. Με τον τρόπο αυτό καταφέρνουν να ενισχύσουν την κινητικότητα του εντέρου, διευκολύνοντας την αφόδευση.
  • Ταυτόχρονα, οι φυτικές ίνες φαίνεται πως μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο νοσημάτων και διαταραχών του πεπτικού, όπως η εκκολπωμάτωση ή οι αιμορροΐδες.
  • Τέλος, πολλές έρευνες πλέον συνδέουν την υψηλή πρόσληψη φυτικών ινών με το μειωμένο κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.
Πηγές: www.nutrimed.gr

Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011

Βιοσυντονισμός: μια νέα θεραπεία

Βιοσυντονισμός: μια νέα θεραπεία

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VITA το 2007
Της Νίκης Ψάλτη
Μια νέα εναλλακτική θεραπεία εφαρμόζεται τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα. Ονομάζεται βιοσυντονισμός και όπως μαρτυρά το όνομά της βασίζεται στην αρχή του συντονισμού. Τι σημαίνει αυτό; Ένα παράδειγμα συντονισμού είναι αυτό όπου, όταν ένας τραγουδιστής πετυχαίνει μια νότα στην ίδια συχνότητα με αυτή που δονείται ένα ποτήρι κρασιού, προκαλεί το ράγισμα του γυαλιού. Το γυαλί και οι φωνητικές χορδές του τραγουδιστή δεν είναι τα μόνα πράγματα που δονούνται στο σύμπαν. Τα πάντα δονούνται, στη δική τους ιδιαίτερη συχνότητα, από τα άστρα (αστρικός παλμός) έως τα κύτταρα του σώματός μας! Ο καθένας μας έχει το δικό του προσωπικό φάσμα συχνοτήτων, το οποίο μάλιστα διαφέρει όταν είμαστε υγιείς, απ’ ότι όταν είμαστε άρρωστοι. Σ’ αυτές τις δονήσεις στοχεύει ο βιοσυντονισμός. Διαβάστε λοιπόν τα μυστικά της μεθόδου και τις παθήσεις που μπορείτε να αντιμετωπίσετε με τη βοήθειά της.
Τα μυστικά του βιοσυντονισμού
Ο βιοσυντονισμός βασίζεται σε επιστημονικές αποδείξεις ότι τα κύτταρα του σώματός μας εκπέμπουν και λαμβάνουν ηλεκτρομαγνητικά σήματα. Τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία είναι ένας διαφορετικός, μη υλικός, τρόπος εκδήλωσης της ενέργειας, χάρη στον οποίο, μεταξύ άλλων, «πιάνουμε» έναν σταθμό στο ραδιόφωνο ή μιλάμε στο τηλέφωνο. Με παρόμοιο τρόπο τα κύτταρά μας «μιλούν στο τηλέφωνο» – δηλαδή εκπέμπουν και λαμβάνουν, ταχύτατα, ηλεκτρομαγνητικά σήματα για να «συνεννοηθούν». Ωστόσο αυτή η επικοινωνία μπορεί να διαταραχθεί, προκαλώντας παράσιτα – δηλαδή ασθένειες – όπως ακριβώς η τηλεόρασή μας έχει «χιόνι», όταν χάνει το σήμα της. Το «χιόνι» στον οργανισμό προκαλείται όταν η συχνότητα στην οποία εκπέμπουν ορισμένες ουσίες (π.χ., οι ιοί, τα τρόφιμα, τα μέταλλα, η γύρη, τα φυτοφάρμακα, ακόμη και το αμάλγαμα των σφραγισμάτων) συντονιστεί με την συχνότητα των κυττάρων, «μπερδεύοντας» τα. Ο βιοσυντονισμός λοιπόν είναι μια μέθοδος που προσπαθεί να «καθαρίσει» το ατομικό δονητικό σήμα κάθε ανθρώπου από τις παθολογικές «παρεμβολές» διαφόρων ουσιών.
Η βιοσυντονιστική συσκευή
Σε μια θεραπεία βιοσυντονισμού χρησιμοποιείται μια ειδική συσκευή που λαμβάνει το ηλεκτρομαγνητικό σήμα του σώματος και το φιλτράρει. Διαχωρίζει δηλαδή τις επιβαρυντικές ταλαντώσεις των ξένων ουσιών από το φυσιολογικό φάσμα συχνοτήτων του οργανισμού. Εν συνεχεία επεξεργάζεται τις δονήσεις, ενισχύοντας ή μειώνοντας την έντασή τους ή ακόμη και αντιστρέφοντας τα κύματα των επιβαρυντικών δονήσεων με σκοπό την εκμηδένισή τους. Κατόπιν στέλνει πίσω στο σώμα τις τροποποιημένες δονήσεις. Αυτή η αλλαγή του μοτίβου των συχνοτήτων θεωρείται θεραπευτική. Εάν χρειαστεί χρησιμοποιούνται και οι τροποποιημένες δονήσεις ορισμένων ουσιών π.χ., ενός τροφίμου, ενός φυτού, τα οποία τοποθετούνται σε ένα δοχείο πάνω στη βιοσυντονιστική συσκευή.
Η βιοσυντονιστική συσκευή καθοδηγείται από τον ειδικά εκπαιδευμένο γιατρό ή θεραπευτή που προσπαθεί να διαμορφώσει το ατομικό πρόγραμμα θεραπείας κάθε ασθενούς. Κατά μία έννοια ο ειδικός προσπαθεί να «πιάσει» τους σταθμούς στο σώμα, που έχουν παράσιτα και να τους ρυθμίσει ξανά, με τη βοήθεια της συσκευής. «Είναι μια μορφή ρυθμιστικής ιατρικής» εξηγεί η φυσικοπαθητικός (naturopath) κ. Ματίνα Χρονοπούλου, που εφαρμόζει τη μέθοδο, και «μπορεί να συνδυαστεί τόσο με την κλασική ιατρική όσο και με άλλες εναλλακτικές μεθόδους». Φυσικά η μέθοδος δεν είναι πανάκεια. Άλλοτε δρα υποβοηθητικά, άλλοτε επιφέρει την ίαση, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν έχει επιτυχία. Ωστόσο, οι θεραπευτές που εφαρμόζουν τη μέθοδο, μιλούν για ποσοστά επιτυχίας που ξεπερνούν το 80%.
Ποια προβλήματα υγείας αντιμετωπίζονται με τη νέα μέθοδο
ΟΙ ΑΛΛΕΡΓΙΕΣ «Μπορούμε να κάνουμε διάγνωση των ουσιών στις οποίες υπάρχει αλλεργία καθώς και θεραπεία απευαισθητοποίησης. Για τα γαλακτοκομικά και τα δημητριακά συνήθως χρειάζονται τρεις επαναλήψεις μέχρι το άτομο να τα καταναλώσει ξανά, χωρίς παρενέργειες. Για τις άλλες τροφές καθώς και για τη γύρη, τα ακάρεα, τα μέταλλα και το δηλητήριο της σφήκας, αρκούν 1-2 θεραπείες» εξηγεί η παθολόγος κ. Κασσάνδρα Μουγιάκου. Η ίδια γοητεύτηκε από τη μέθοδο και την έφερε στην Ελλάδα, όταν είδε ότι χάρη σ’ αυτή, η κόρη της ξεπέρασε τις τροφικές αλλεργίες της και σήμερα είναι σε θέση να καταναλώνει άφοβα όλα τα τρόφιμα στα οποία είχε διαγνωσμένη ευαισθησία.
ΟΙ ΠΟΝΟΙ κάθε μορφής π.χ. της μέσης, του αυχένα, της εμμήνου ρύσεως, των αρθριτικών ή των καταγμάτων μπορούν να υποχωρήσουν με τις θεραπείες του βιοσυντονισμού.
ΟΙ ΙΩΣΕΙΣ και οι φλεγμονές επίσης, μπορούν να καταπολεμηθούν με αυτή τη θεραπεία.
Ο ΕΘΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΝΙΚΟΤΙΝΗ, αλλά και στο αλκοόλ μπορεί να ξεπεραστεί με το βιοσυντονισμό!Μάλιστα σύμφωνα με τους ειδικούς που εφαρμόζουν την μέθοδο, για τη διακοπή του καπνίσματος αρκούν τρεις επισκέψεις.
ΟΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ «Ο βιοσυντονισμός μπορεί να βοηθήσει έναν άνθρωπο να απαλλαγεί από τις φοβίες του, να μειώσει το άγχος του, ακόμη και να καταπολεμήσει τη μελαγχολία του» επισημαίνει ο νευρολόγος ψυχίατρος κ. Γιάννης Λιάπης που εφαρμόζει τη μέθοδο στη Θεσσαλονίκη και συμπληρώνει ότι «ο βιοσυντονισμός μπορεί να προσφέρει ανακούφιση ακόμη και σε ασθενείς με σοβαρά νευρολογικά προβλήματα όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.»
Μια θεραπεία 30 χρόνων
Αν και στην Ελλάδα ο βιοσυντονισμός είναι σχετικά νέα μέθοδος, παγκοσμίως μετράει ήδη 30 χρόνια ζωής. Ο «πατέρας» του βιοσυντονισμού είναι ο Γερμανός γιατρός Franz Morrel. Το 1977, έχοντας μακρόχρονη πείρα με τον ηλεκτροβελονισμό (μορφή βελονισμού όπου χρησιμοποιούνται χοντρές «βελόνες», που δεν τρυπούν το δέρμα και τροφοδοτούνται με ηλεκτρισμό) σκέφτηκε ότι οι θεραπείες του θα ήταν πιο ακριβείς, αν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις του ίδιου του ασθενούς, αντί για τις δονήσεις του μηχανήματος του ηλεκτροβελονισμού. Με αυτό τον τρόπο θα εξατομίκευε τη θεραπεία για τον κάθε ασθενή του. Έτσι κατασκευάστηκε η πρώτη βιοσυντονιστική συσκευή που μπορούσε να λάβει και να επιστρέψει στο σώμα τις ηλεκτρομαγνητικές του συχνότητες με τη βοήθεια ηλεκτροδίων (μαγνητών).
Ας δοκιμάσω κι εγώ…
Αποφάσισα να κάνω βιοσυντονισμό για τη μέση μου – η οσφυαλγία μου παρουσιάστηκε κατά την πρώτη μου εγκυμοσύνη και έκτοτε με πιάνουν συχνά κρίσεις πόνου.  Με την εγγύηση ότι η θεραπεία δεν έχει παρενέργειες – γι’ αυτό και γίνεται ανεπιφύλακτα ακόμη και σε μωρά – κάθισα αναπαυτικά σε μια πολυθρόνα και η φυσικοπαθητικός κ. Ματίνα Χρονοπούλου πήρε το ιστορικό μου: με ρώτησε αν έχω πεπτικά προβλήματα, αν κοιμάμαι καλά, τι άλλα προβλήματα υγείας έχω…
Μετά μου ζήτησε να κρατήσω δυο μεταλλικές αντιστάσεις συνδεδεμένες με μια συσκευή – τη βιοσυντονιστική συσκευή BICOM. «Τώρα μετράμε την ενέργειά σου» με πληροφόρησε. Στη συνέχεια τοποθέτησε ένα μαγνητικό μαξιλαράκι κάτω από το δεξί μου χέρι και ένα στην πλάτη μου. «Ο μαγνήτης στο χέρι σου λαμβάνει πληροφορίες, ενώ αυτός στην πλάτη σου λαμβάνει και αποστέλλει πληροφορίες» μου είπε. Βρισκόμουν δηλαδή σε «ηλεκτρομαγνητική επικοινωνία» με τη βιοσυντονιστική συσκευή.
Για τις επόμενες δύο ώρες η φυσικοπαθητικός παρατηρούσε τις ενδείξεις της βιοσυντονιστικής συσκευής, με ρωτούσε συμπληρωματικές πληροφορίες, άλλαζε θέση στα μαγνητικά μαξιλαράκια ή προσέθετε νέα π.χ., στο κεφάλι, την πατούσα, την καισαρική τομή μου, ρυθμίζοντας παράλληλα τη συσκευή ώστε να «τρέξει» τα κατάλληλα προγράμματα για την περίπτωσή μου. Κάποια στιγμή η κ. Χρονοπούλου μου ζήτησε να βάλω λίγο σάλιο σε ένα μπαμπάκι το οποίο τοποθέτησε σε ένα δοχείο πάνω στη βιοσυντονιστική συσκευή. Με πληροφόρησε ότι αν έκανα θεραπεία διακοπής του καπνίσματος στο δοχείο θα έβαζα το τελευταίο μου αποτσίγαρο!
Σιγά σιγά ένιωθα να χαλαρώνω. Νύσταξα. Δύσκολα κρατούσα σημειώσεις. Τα χέρια μου ήταν βαριά. Μετά από δύο ώρες η κ. Χρονοπούλου με ξεπροβόδισε λέγοντάς μου να πίνω άφθονο νερό και να επιστρέψω σε οχτώ μέρες. Ήμουνα πιστή στο ραντεβού. Έκανα συνολικά τέσσερις θεραπείες και ομολογώ ότι πράγματι παρατήρησα μια βελτίωση στη μέση μου, λίγες μέρες μετά την πρώτη κιόλας θεραπεία.
Ευχαριστούμε για την συνεργασία τον κ. Γιάννη Λιάπη νευρολόγο – ψυχίατρο, και την κ. Ματίνα Χρονοπούλου φυσικοπαθητικό
http://naturopathyingreece.wordpress.com

Αντιμετωπίστε τις ημικρανίες εναλλακτικά

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VITA το 2007. Οι πληροφορίες για το άρθρο δόθηκαν από την κα Ματίνα Χρονοπούλου.
Της Νίκης Ψάλτη
Οι ημικρανίες δεν είναι ένας απλός πονοκέφαλος που μπορεί να περάσει βγαίνοντας στον καθαρό αέρα, ίσως παίρνοντας και ένα ήπιο παυσίπονο. Ο πόνος της ημικρανίας είναι αφόρητος και αναστατώνει όλο τον οργανισμό. Εντοπίζεται στη μία πλευρά του κεφαλιού – εξ’ ου και ο όρος «ημικρανία» – αλλά μπορεί να διαχέεται σε όλο το κεφάλι ή να εναλλάσσεται από τη μία πλευρά του κεφαλιού στην άλλη.
Στις γραμμές που ακολουθούν μπορείτε να ενημερωθείτε για τις εναλλακτικές μεθόδους αντιμετώπισης των ημικρανιών. Να θυμάστε όμως δύο πράγματα. Πρώτον ότι για μια αποτελεσματική θεραπεία έχει σημασία η λήψη ενός καλού ιστορικού από τον εναλλακτικό θεραπευτή στον οποίο θα απευθυνθείτε. Δεύτερον ότι οι εναλλακτικές θεραπείες δεν είναι μαγικές! Πρέπει να βοηθήσετε κι εσείς την κατάσταση αποφεύγοντας, όσο μπορείτε, ό,τι γνωρίζετε ότι πυροδοτεί τις κρίσεις σας.
Η «ταυτότητα» μιας κρίσης ημικρανίας
Πριν την κρίση, στο 25% των περιπτώσεων, παρουσιάζεται η αύρα, που χαρακτηρίζεται από αλλαγές στην αντίληψη του φωτός (π.χ., «μυγάκια», «αστράκια»), καθώς και απο μυϊκή αδυναμία στα άκρα. Ο πόνος του κεφαλιού είναι παλμικού χαρακτήρα. Συχνά συνοδεύεται από ναυτία και από δυσανεξία στο φως, τους θορύβους και τις μυρωδιές. Οι παράγοντες που πυροδοτούν μια κρίση είναι το ψυχικό, αλλά και το φυσικό στρες λόγω της έκθεσης στο κρύο, των καιρικών μεταβολών, της κούρασης, της έλλειψης ύπνου, αλλά και του άδειου στομαχιού. Επιπλέον εκλυτικοί παράγοντες μιας κρίσης θεωρούνται κάποια τρόφιμα (π.χ., το τυρί, η σοκολάτα, το αλκοόλ), αλλά και ορισμένες διατροφικές ελλείψεις (ριβοφλαβίνης, μαγνησίου).
Η συχνότητα των κρίσεων ποικίλει -μπορεί να εκδηλώνονται μια φορά τον μήνα ή την εβδομάδα, αλλά σε σοβαρές καταστάσεις μπορεί να είναι ακόμη και καθημερινές. Μια κρίση συνήθως διαρκεί λίγες ώρες, αλλά ενδέχεται να περάσει ακόμη και μετά από τρεις μέρες! Όσοι υποφέρουν από συχνές κρίσεις, συνήθως παρουσιάζουν προηγουμένως έναν άλλο τύπο πονοκεφάλου, την κεφαλαλγία τάσεως (περιγράφεται σαν σφίξιμο στο κεφάλι με έντονο πόνο στον αυχένα) η οποία πυροδοτεί τον μηχανισμό της ημικρανίας.
Ένα γυναικείο πρόβλημα.
Στη χώρα μας υπάρχουν περίπου ένα εκατομμύριο ημικρανικών ασθενών εκ των οποίων, τα 2/3 είναι γυναίκες. Τα οιστρογόνα, οι κατεξοχήν γυναικείες ορμόνες, εικάζεται ότι παίζουν ρόλο στην εμφάνιση των ημικρανιών (π.χ., στην αρχή του μηνιαίου κύκλου).
Βελονισμός: λύνει το πρόβλημα.
Ο βελονισμός συμβάλλει, αποδεδειγμένα, στην αντιμετώπιση της ημικρανίας κυρίως προληπτικά -μειώνοντας την ένταση και την συχνότητα των κρίσεων – αλλά και άμεσα – την ώρα της κρίσης. Ο βελονισμός θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματικός (κατά 80%) στην ανακούφιση της κεφαλαλαλγίας τάσεως που προηγείται της ημικρανικής κρίσης, «σπάζοντας» έτσι τον φαύλο κύκλο που οδηγεί στην ημικρανία. Οσον αφορά την καθαυτό ημικρανική κρίση – πριν της οποίας δεν εκδηλώνεται κεφαλαλγία τάσεως – ο βελονισμός θεωρείται αποτελεσματικός στο 50% των περιπτώσεων. Ορισμένα από τα κλασικά σημεία στα οποία τοποθετούνται οι βελόνες του θεραπευτή είναι στους κροτάφους, στο μέτωπο, ανάμεσα στα φρύδια, στα αυτιά, στο πίσω μέρος του κεφαλιού, στον αυχένα, στη ράχη του χεριού, εκεί όπου ενώνεται ο αντίχειρας με τον δείκτη, καθώς και στο πόδι, εκεί που ενώνεται το πρώτο δάκτυλο με το δεύτερο. Κατά κύριο λόγο όμως, τα σημεία βελονισμού καθορίζονται με βάση το λεπτομερές ιστορικό του ατόμου.
Η οζονοθεραπεία.
Σήμερα αρκετοί γιατροί εφαρμόζουν την οζονοθεραπεία για την αντιμετώπιση των ημικρανιών και αναφέρουν ότι τα ποσοστά επιτυχίας ξεπερνούν το 85%. Η οζονοθεραπεία εφαρμόζεται ως εξής: ο γιατρός σας παίρνει αίμα (100-150ml), το οποίο συλλέγει σε έναν ασκό αιμοδοσίας. Στη συνέχεια το εμπλουτίζει με όζον και σας το επαναμεταγγίζει. Ο ακριβής μηχανισμός δράσης αυτής της μεθόδου δεν είναι γνωστός – εικάζεται ότι δρα σε επίπεδο νευροδιαβιβαστών του εγκεφάλου. Η οζονοθεραπεία θεωρείται αποτελεσματική και για την αντιμετώπιση της κεφαλαλγίας τάσεως, μόνο που στην περίπτωση αυτή, γίνονται ενέσεις με όζον απευθείας πάνω στους σφιγμένους μυς (π.χ., στον αυχένα, στους κροτάφους).
Ομοιοπαθητική: «διώχνει» τις ημικρανίες.
Ο στόχος της ομοιοπαθητικής αγωγής είναι η σταδιακή μείωση της έντασης και της συχνότητας των ημικρανικών κρίσεων, με απώτερο σκοπό αυτές να σταματήσουν εντελώς. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα όμως, δεν είναι παυσίπονα. Δρουν «ενεργειακά», ενισχύοντας τις δυνάμεις του οργανισμού. Αν και η σωστή επιλογή του ομοιοπαθητικού φαρμάκου εξαρτάται από την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς, στη συνέχεια αναφέρουμε ορισμένα από αυτά που χορηγούνται συχνότερα.
Belladona - Η κλασική εικόνα της belladonna είναι η έξαψη στο κεφάλι και τα κρύα άκρα. Ο πόνος εντοπίζεται κυρίως στη δεξιά μεριά του κεφαλιού. Ο ασθενής ενοχλείται ιδιαίτερα από το φως και το θόρυβο. Θέλει να ξαπλώσει και να μην κουνιέται όσο διαρκεί η κρίση. Ανακουφίζεται κάπως με κρύα επιθέματα.
Lachesis - Ο πόνος της ημικρανίας εντοπίζεται στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού. Ο πάσχων νιώθει ότι του ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι και θέλει δροσερά επιθέματα. Βρίσκεται σε υπερένταση και νιώθει έντονη την ανάγκη να φλυαρεί, προκειμένου να εκτονώσει την ένταση που νιώθει – όσο και αν αυτό ακούγεται παράξενο.Η Lachesis δίνεται συχνότερα σε γυναίκες.
Spingelia - ο πόνος εντοπίζεται στην αριστερή πλευρά του κεφαλιού, κυρίως πίσω από το αριστερό μάτι και αντανακλάται στον αυχένα. Το πρόσωπο είναι χλωμό και ο πάσχων κρυώνει και έχει τάση για εμετό.
Sanguinaria - Ο πόνος της ημικρανίας εντοπίζεται πίσω από το δεξί μάτι και αντανακλά στον αυχένα. Ο πάσχων έχει τάση για εμετό και δυσφορεί με τη ζέστη.
Pulsatila - Θεωρείται γυναικείο φάρμακο. Τα χαρακτηριστικά της κρίσης δεν είναι ιδιαιτέρα. Συνήθως η ημικρανία παρουσιάζεται μετά από μία στεναχώρια, η εξαιτίας της έκθεσης στον ήλιο ή σε έναν κλειστό χώρο και η πάσχουσα νιώθει καλύτερα όταν βρεθεί σε πιο δροσερό περιβάλλον.
Lycopodium - Ο πόνος της ημικρανίας εντοπίζεται στη δεξιά πλευρά του κεφαλιού και διαχέεται σε όλο το κεφάλι. Η κρίση εκδηλώνεται τις απογευματινές ώρες μεταξύ 15.00 και 20.00. Συχνά ο πάσχων έχει και πεπτικά προβλήματα (φουσκώματα).
Τα βότανα που ανακουφίζουν.
Ορισμένα βότανα βοηθούν στην αντιμετώπιση των ημικρανιών, κυρίως όταν λαμβάνονται προληπτικά (3 φορές την εβδομάδα). Τα βότανα που μπορούν να σας ωφελήσουν είναι:
Η μέντα – η δράση της είναι αναλγητική, ηρεμιστική, αντισπασμωδική, μαλακτική και διουρητική (αποφύγετέ την όμως αν έχετε έντονη αιμοραγία τις ημέρες της εμμήνου ρύσεως).
Η πασιφλόρα - Τα φύλλα της πασιφλόρας είναι πλούσια σε φλαβονοειδή. Είναι ένα βότανο με κατευναστικές, αντισπασμωδικες και ηρεμιστικές ιδιότητες (αποφύγετε τη λήψη της αν λαμβάνετε αντικαταθλιπτικά τύπου ΜΑΟ) Η λεβάντα – Τα άνθη της έχουν ηρεμιστική, αντισπασμωδική και χαλαρωτική δράση (λόγω της ιδιότητάς της να διεγείρει την μήτρα, συνιστάται η αποφυγή της στην εγκυμοσύνη). Το τήλιο Τα άνθη και τα φύλλα του τήλιου έχουν ηρεμιστική και αντισπασμωδική δράση. Σας βοηθά να χαλαρώσετε και να καταπραύνετε την ενταση.
Η βαλεριάνα – Η ρίζα της βαλεριάνας έχει παυσίπονη και υπναγωγό δράση, βελτιώνει την πέψη, μειώνει την πίεση και δρα σαν σπασμολυτικό των μυών (αποφύγετε όμως, την λήψη της παράλληλα με υπναγωγά φάρμακα). Το μελισσόχορτο: το βότανο αυτό καταπραύνει το νευρικό σύστημα. Έχει ηρεμιστικές, αντισπασμωδικές και μαλακτικές ιδιότητες.
Το χαμομήλι – το βότανο αυτό, που υπάρχει σε κάθε σπίτι, είναι ιδανικό για την καταπολέμηση των ημικρανιών. Θεωρείται κατασταλτικό του άγχους και της νευρικής έντασης.
Η λουίζα – τα φύλλα και τα άνθη της λουίζας έχουν αντισπασμωδική και τονωτική δράση.
Πώς θα τα ετοιμάσετε: ρίξτε ένα κουταλάκι του γλυκού από το βότανο σε ένα φλιτζάνι με βρασμένο νερό και αφήστε το σκεπασμένο για 8-10 λεπτά.
Επίσης μια πρακτική λύση, αντί της προετοιμασίας βοτάνων, είναι το βάμμα (πωλείται στα φαρμακεία). Ρίχνετε 4-5 σταγόνες από το βάμμα σε ένα φλιτζάνι με ζεστό νερό, προσθέτετε λίγο λεμόνι και το πίνετε.
Η ρεφλεξολογία είναι αποτελεσματική
Η ρεφλεξολογία είναι μια τεχνική πιέσεων σε ορισμένα σημεία (των άκρων και των αυτιών) που «αντιστοιχούν» αντανακλαστικά σε κάθε όργανο του σώματος. Η ρεφλεξολογία θα μπορούσε να ανακουφίσει άμεσα μια κρίση ημικρανίας, αλλά κατά κύριο λόγο βοηθά προληπτικά, αποφορτίζοντας τον οργανισμό από την ένταση και ενισχύοντας την άμυνά του. Στη συνέχεια αναφέρουμε ορισμένα σημεία – κλειδιά που πιέζοντάς τα (δυνατά!) μπορείτε να ανακουφιστείτε από τον πόνο. Οι πιέσεις πρέπει να ασκούνται στο χέρι ή το αυτί που βρίσκεται προς την ίδια πλευρά με την αντίστοιχη πλευρά του κεφαλιού που πονάει.
Τα δάκτυλα του χεριού. Πιέστε με κυκλικές κινήσεις τα δάκτυλα του χεριού, τόσο κατά μήκος όσο και στα πλάγια, για ένα λεπτό. Τα δάκτυλα αντιστοιχούν στο κεφάλι και η βάση των δακτύλων στον αυχένα. Εάν η ημικρανία σας εντοπίζεται στην μπροστινή πλευρά του κεφαλιού, επιμείνετε στην περιοχή κοντά στο νύχι καθώς και πάνω σ’ αυτό. ο λοβός του αυτιού. Με τον δείκτη και τον αντίχειρά σας πιέστε δυνατά, κάνοντας κυκλικές κινήσεις, τον λοβό του αυτιού σας για 40’’. Ο λοβός αντιστοιχεί στο κεφάλι. Εάν ο πόνος εντοπίζεται στο μπροστινό μέρος του κεφαλιού, τότε εξασκήστε πίεση προς την μέσα πλευρά του λοβού (προς το μάγουλό σας). ο αντίχειρας. Πιέστε δυνατά με τον αντίχειρά σας, για ένα λεπτό, την έξω πλάγια πλευρά του αντίχειρα του άλλου χεριού, στο ύψος του νυχιού, αλλά και λίγο πιο κάτω. Αφήστε το δάκτυλό σας να πιέσει κάθε «λακουβίτσα» που θα συναντήσει στην πορεία του. Η περιοχή αυτή αντιστοιχεί στον αυχένα.
Το Σιάτσου βοηθά.
Το σιάτσου είναι μια παραδοσιακή γιαπωνέζικη μέθοδος που σημαίνει «πίεση με το δάκτυλο» και εξασκείται στα ίδια σημεία του σώματος στα οποία εφαρμόζεται και ο βελονισμός, με σκοπό την αποσυμφόρηση της ζωτικής ενέργειας του οργανισμού. Εφαρμόζεται προληπτικά, αλλά μπορεί να προσφέρει και άμεση ανακούφιση από τον πόνο, γι’ αυτό και αναφέρουμε ορισμένα σημεία – κλειδιά (να επιλέγετε πάντα το άκρο που είναι στην ίδια πλευρά με την πλευρά του κεφαλιού σας που πονάει).
Η γωνία ανάμεσα στον δείκτη και τον αντίχειρα. Πιάστε με τον δείκτη και τον αντίχειρα σας του άλλου χεριού, αυτό το σημείο στη ράχη του χεριού σας και πιέστε το, με κυκλικές κινήσεις για ένα λεπτό. Με τον τρόπο αυτό αποφορτίζεται η ενέργεια των μεγάλων κοιλοτήτων του σώματος – του κεφαλιού, του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος.
Ο αντίχειρας - Πιέστε για ένα λεπτό στη βάση του νυχιού του αντίχειρα. Με τον τρόπο αυτό «συντονίζεστε» με το κανάλι της ζωτικής ενέργειας που φτάνει στο κεφάλι. ο καρπός. Πιέστε για δύο λεπτά όλη την περιοχή γύρω από τον καρπό σας, εκεί όπου αυτός ενώνεται με την παλάμη σας. «Ανιχνεύστε» την περιοχή δίνοντας έμφαση στα πλαινά «αυλάκια». Η πίεση αυτών των σημείων βοηθά στην αποφόρτιση της έντασης του αυχένα και του κεφαλιού.
Τα αιθέρια έλαια καταπραΰνουν τον πόνο.
Ορισμένα αιθέρια έλαια μπορούν να σας ανακουφίσουν άμεσα από τον πόνο της ημικρανίας, επειδή έχουν, μεταξύ άλλων, ηρεμιστική, αναλγητική και καταπραϋντική δράση. Σ’ αυτά ανήκουν η λεβάντα, το χαμομήλι, η μέντα, το περγαμόντο, η ματζουράνα και η λουΐζα.
Τα αιθέρια έλαια μπορείτε να τα χρησιμοποιήσετε:
Σε αρωματικό λύχνο: Ρίξτε τρεις σταγόνες από το κάθε αιθέριο έλαιο (μέχρι τρία) σε ένα αρωματικό λύχνο. Μόλις αρχίσει ο βρασμός, κάντε εισπνοές για 5-10’.
Σε κομπρέσες: Σε ένα μπολ με χλιαρό νερό ρίξτε δύο σταγόνες περγαμόντο και δύο σταγόνες χαμομήλι. Βουτήξτε ένα βαμβακερό πανί και κάντε κομπρέσες στο κεφάλι. Εάν όμως γνωρίζετε ότι η ημικρανία σας πυροδοτείται εξαιτίας μιας αλλεργικής ευαισθησίας, προτιμήστε τις κρύες κομπρέσες με λεβάντα και μέντα.
Κάνοντας μασάζ στους κροτάφους: Ρίξτε σε ένα ποτήρι 10ml χαμομηλέλαιο και προσθέστε 6 σταγόνες μαντζουράνα. Στη συνέχεια κάντε μασάζ στον αυχένα και στα μηνίγγια.
http://naturopathyingreece.wordpress.com/2010/07/21/%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CF%84%CF%89%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%B7%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CE%BD%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%B1%CE%BB%CE%BB%CE%B1/

Μαλλιά: Για να µην τα χάνετε!


Ο κύκλος των χαμένων τριχών
Ένας άνδρας έχει περίπου 150.000 τρίχες. Ωστόσο, καθημερινά, χάνετε γύρω στις 50 με 100 τρίχες! Είναι μια φυσιολογική απώλεια, που βασίζεται στον κύκλο ζωής της τρίχας. Η τρίχα είναι ζωντανή και περνά από διάφορα στάδια γέννησης, ωρίμανσης και αναπόφευκτης πτώσης. Συγκεκριμένα, κάθε τρίχα διανύει έναν κύκλο ζωής που περιλαμβάνει τρεις φάσεις:
1. Αναγένεση Φάση ανάπτυξης της τρίχας που διαρκεί περίπου 4 χρόνια.
2. Καταγένεση Διαρκεί 2-3 εβδομάδες και η τρίχα προετοιμάζεται να πέσει από το τριχωτό της κεφαλής.
3. Τελογένεση Φάση όπου η τρίχα πέφτει από τη ρίζα της και διαρκεί περίπου 1-3 μήνες. Φυσικά, οι τρίχες δεν βρίσκονται όλες ταυτόχρονα στην ίδια φάση. Σε ένα φυσιολογικό τριχωτό, κατά μέσο όρο το 90% των μαλλιών βρίσκεται στην πρώτη φάση, ενώ το 10% στην τελογένεση. Η τριχόπτωση παρου­σιάζεται όταν διάφορες αιτίες επηρεάζουν τον κύκλο ζωής της τρίχας και κάθε φάση δεν διαρκεί όσο θα έπρεπε. Αποτέλεσμα; Οι τρίχες πέφτουν πιο γρήγορα, χωρίς να προλάβουν να αντικατασταθούν από καινούργιες.

Τι φταίει για την παροδική τριχόπτωση
Πολύ συχνά εμφανίζεται τριχόπτωση ελαφριά ή πολύ πιο έντονη, η οποία όμως δεν προκαλεί μόνιμη πτώση των μαλλιών, αλλά θα ξεπεραστεί με τον καιρό και την κατάλληλη αγωγή. Είναι πολλές οι αιτίες που επηρεάζουν την καλή λειτουργία της τρίχας και οδηγούν σε τριχόπτωση που, ωστόσο, δεν είναι μόνιμη. Οι κυριότερες από αυτές είναι:
Οι εποχες:Η εποχική τριχόπτωση εμφανίζεται κυρίως κάθε φθινόπωρο και άνοιξη. Η φυσιολογική ανανέωση των μαλλιών εντείνεται κατά χρονικά διαστήματα και αυτό συμβαίνει πιο συχνά αυτές τις εποχές.
Το στρες: Είναι από της πιο σημαντικές αιτίες της παροδικής τρι­χόπτωσης, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα έντονη, π.χ. απώλεια τοπικά μεγάλης τούφας μαλλιών...
Η Κακή διατροφή:Ακατάλληλη ή εξαντλητική δίαιτα και, γενικά, δια­τροφή ελλιπής σε θρεπτικά στοιχεία είναι πιθανές αιτίες παροδικής τριχόπτωσης.




Προστατεύστε τα μαλλιά σας τρώγοντας!

Το κύριο στέλεχος της τρίχας αποτελείται κατά βάση από πρωτεΐνη, ενώ η ρίζα από αμινοξέα. Ενισχύστε, λοιπόν, τη διατροφή σας με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, όπως κοτόπουλο, ψάρι, όσπρια και τυριά, καθώς και με γιαούρτι, δημητριακά ολικής άλεσης, κόκκινο κρέας, ξηρούς καρπούς και αυγά, δηλαδή τροφές που συμμετέχουν στη σύνθεση των αμινοξέων.



Όταν η απώλεια είναι μόνιμη
Η ανδρογενετική αλωπεκία είναι η κύρια αιτία μόνιμης απώλειας των μαλλιών. Πέφτουν τα μαλλιά από το μέτωπο, τους κροτάφους, καθώς επίσης και την κορυφή του κρανίου. Αντίθετα, η πίσω και πλάγια περιοχή του τριχωτού παραμένει απρόσβλητη. Γι’ αυτή την κατάσταση ευθύνονται οι ανδρικές ορμόνες και κυρίως η τεστοστερόνη, που προκαλούν σταδιακά ατροφία στο θύλακα της τρίχας, το περίβλημα που προστατεύει τη ρίζα της. Εάν η απώλεια των μαλλιών σας διαρκεί πάνω από 2-3 μήνες, συμ­βουλευτείτε το δερματολόγο σας για να σας προτείνει λύσεις.

Πώς να την αντιμετωπίσετε
Αν παρατηρήσετε ότι χάνετε μεγαλύτερο αριθμό τριχών από ό,τι συνήθως και η απώλειά τους συνεχίζεται για πάνω από 2 εβδομάδες, είναι σημάδι πως πρέπει να πάρετε τα μέτρα σας:
● Χρησιμοποιήστε ένα δυναμωτικό σαμπουάν και μια αγωγή, καθώς και κάποιο καλλυντικό συμπλήρωμα δια­τροφής κατά της τριχόπτωσης. Τα προϊόντα αυτά περιέχουν συστατικά που ενισχύουν τη ρίζα και δυναμώνουν το στέλεχος της τρίχας, παρατείνοντας το χρόνο ζωής της. Επιπλέον, πολλά από αυτά δίνουν όγκο στα μαλλιά, με αποτέλεσμα να φαίνονται πιο πλούσια και υγιή.
● Το κύριο στέλεχος της τρίχας αποτελείται κατά βάση από πρωτεΐνη, ενώ η ρίζα από αμινοξέα. Ενισχύστε, λοιπόν, τη διατροφή σας με τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες, όπως κοτόπουλο, ψάρι, όσπρια και τυριά, καθώς και με γιαούρτι, δημητριακά ολικής άλεσης, κόκκινο κρέας, ξηρούς καρπούς και αυγά, δηλαδή τροφές που συμμετέχουν στη σύνθεση των αμινοξέων.
● Κάντε μασάζ στο τριχωτό της κεφαλής καθώς λούζεστε ή οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας. Μικρές κυκλικές κινήσεις με τις άκρες των δαχτύλων θα βοηθήσουν το τριχωτό να αιματώνεται καλύτερα.

Αλήθειες ή… «τρίχες»;

1.Το κράνος και το καπέλο μπορούν να προκαλέσουν τριχόπτωση;
Δεν επηρεάζουν τη σωστή λειτουργία της τρίχας, αντιθέτως προστατεύουν και από την ηλιακή ακτινοβολία.

2.Η λιπαρότητα ή η πιτυρίδα δημιουργούν τριχόπτωση;
Όχι. Η λιπαρότητα και η πιτυρίδα προέρχονται από αίτια που εντοπίζονται στην επιφάνεια του τριχωτού της κεφαλής, ενώ η τριχόπτωση ξεκινά από τη ρίζα της τρίχας, 5-6 χιλιοστά κάτω από την επιφάνεια.

3.Το συχνό κούρεμα ή το ξύρισμα των μαλλιών θα αποτρέψουν την τριχόπτωση;
Θα βοηθήσουν τα μαλλιά να δείχνουν δυνατά και υγιή, αλλά σίγουρα δεν σταματούν την τριχόπτωση, επειδή, όπως ήδη αναφέραμε, το πρόβλημα ξεκινά από τη ρίζα, ενώ με το κούρεμα δυναμώνουμε το στέλεχος της τρίχας.

4.Το συχνό λούσιμο ενισχύει την τριχόπτωση;
Ίσα-ίσα, βοηθά στην απομάκρυνση των ρύπων που μπορεί να είναι βλαβεροί για τα μαλλιά. Επιλέξτε, όμως, σαμπουάν κατάλληλο για τον τύπο των μαλλιών σας ή σαμπουάν για συχνή χρήση, εάν λούζεστε καθημερινά.

5.Τα προϊόντα styling προκαλούν τριχόπτωση;
Τα προϊόντα styling έχουν πλέον τόσο εξελιγμένες συνθέσεις, που δεν αποτελούν κανέναν κίνδυνο για την υγεία των μαλλιών. Απλώς, φροντίστε να λούζεστε τακτικά για να απομακρύνονται όλα τα κατάλοιπα. 

http://www.vita.gr/html/ent/638/ent.8638.asp

Μαλλιά τριχόπτωση αλωπεκίαση

Ο Πλίνιος αναφέρει:
-Ο Ιπποκράτης συστήνει στις γυναίκες που πέφτουν τα μαλλιά τους , να τρίψουν το κεφάλι τους με ραπανάκια
-Σε περιπτώσεις αλωπεκίας και φαγούρας, κοπανισμένα κρεμμύδια τρίβονται στις επηρεασμένες περιοχές
-Ο σκόλυμος (golden thistle), συλλεγμένος πριν ανθίσει, όταν χτυπηθεί και πιεστεί παράγει ένα χυμό, που αν εφαρμοστεί στο κεφάλι, κάνει τα μαλλιά να αναπτυχτούν πάλι, όταν έχουν πέσει από αλωπεκία
-Οι μολόχες αφημένες να αποσυνθεθούν σε κρασί είναι θεραπευτικές σε πληγές στο κεφάλι
Αφέψημα της ρίζας επίσης είναι μια θεραπεία για την πιτυρίδα
-Η ρίζα από λευκό τεύτλο ωμή εφαρμόζετε σε περιπτώσεις αλωπεκίας και σε πυώδης πληγές του κεφαλιού
-Το νεροκάρδαμο με προσθήκη σιναπιού είναι θεραπεία για την αλωπεκία.Ο χυμός του εφαρμοζόμενος με λίπος χήνας είναι θεραπεία για τις παθήσεις και τις ελκώδης πληγές της κεφαλής
-Το σινάπι χρησιμοποιούταν με κόκκινη γη (rubrica) για αλωπεκία και φαγούρες-ψώρες

Ο Διοσκουρίδης αναφέρει:
Τις αλωπεκίες στο κεφάλι και στα γένια τις θεραπεύουν αν επαλειφθούν τα εξής, αφού προηγμένως καθαριστούν με σόδα και τριφτούν οι μαδημένες περιοχές με πανί μαζί με ξύδι:

-Το καμένο αλυόνιο και λιωμένο με ξίδι ή κρασί ή λάδι
-Το αδίαντο ως κατάπλασμα πάνω σε πανί
-Το αρσενικό ή η σανδαράκη πλασμένη με ρετσίνι τερέβινθου σε γάζα
-Η στάχτη της καμένης ρίζας του ασφόδελου, αφού προηγμένως χαραχτεί η περιοχή με την αλωπεκία
-Το τσόφλι του καρυδιού καμένο με κρασί
-Το φουντούκι καμένο ολόκληρο ή μαζί με λαρδί ή μαζί με αρκουδίσιο λίπος
-Λιωμένο κρεμμύδι αν επαλειφθεί και γίνει κατάπλασμα το ίδιο και η ρίζα του κυκλάμινου
-Το σινάπι με ξύδι
-Το γαλάκτωμα σίλφιου με κρόκο, κρασιού και πιπεριού
-Οι οπλές της κατσίκας καμένες με ξύδι
-Ο ορός πίσσας μαζί με κριθαρένιο αλεύρι σαν κατάπλασμα
-Το εξωτερικό μέρος του ραπανίου τριβόμενο επάνω
-Το καμένο σκόρδο με μύρο νάρδου σε κατάπλασμα, το ίδιο και το σέσκουλο

Τις τρίχες που πέφτουν από το κεφάλι τις σταματά:
-Το αδίαντο λιωμένο μαζί με λάδανο, κρασί, ύσσωπο και μυρτέλαιο
-Η αλόη μαζί με μαύρο μπρούσκο κρασί
-Το μυρτέλαιο και το λάδι αγριελιάς
-Η σμύρνα με κρασί
-Λάδανο και μυρτέλαιο
-Λιωμένο κάρδαμο με μυρτέλαιο
-Βράσε πολυτρίχι σε μαύρο κρασί για αρκετό χρόνο και κάψε ξεχωριστά αρωματικό καλάμι με ξύλα ιτιάς, ανάμιξε βρόχινο νερό και ανακάτεψέ τα, σούρωσέ το και ανάμιξέτο με το αφέψημα του πολυτρίχου και χρησιμοποίησέ το

O Αγάπιος μοναχός αναφέρει:
Για να φυτρώσουν τρίχες
-Κόψε τη ρίζα άσπρου κρεμμυδιού και με το γάλα που βγαίνει άλειφε τη κεφαλή, ημέρες 10 ή 12 για να φυτρώσουν τρίχες.
-Βράσε τη φλούδα της πτελέας, (φτελιάς), (Ιταλ. Olmo), με νερό και με εκείνο να αλείφεσαι και μετά βάζε πάνω σκόνη απήγανου.

Στην πρόσφατη λαϊκή μας παράδοση:
Για την αλωπεκία στα γένια, οι παππούδες μας έτριβαν ένα κομμάτι από τη σάρκα του αθάνατου στην αρρωστημένη περιοχή για να ξαναβγούνε τρίχες

Ο Εμμανουήλ Ι. Εμμανουήλ αναφέρει τις εξής λοσιόν:
Lotio cotra alopeciam
Ανθρακικού αμμωνίου 2,5
Ύδατος ανθέων πορτοκαλλέας 15
Γλυκερίνης 30
Βάμματος κανθαρίδων 0.5
Μείγματος ελαιώδους βαλσαμικού 50
Αλκοόλης αραιάς 100

Άπαξ της ημέρας επαλείψεις των φαλακρών μερών

Lotion contre alopecie
α) Οξικού οξέος 1
Χλωράλης 3
Αιθέρος 30
Besnier

β)Αλκοόλης 100
Τερεβινθελαίου 10-20
Αμμωνίας 5-10
Lailler

γ)Άχνης υδραργύρου 0,10
Κοκαΐνης 0.20
Ύδατος 40
Moty

Κατά της γυροειδούς αλωπεκίας

Lotion contre pelade Hallopeau
Άχνης υδραργύρου 0,1
Τερεβινθέλαιου 10
Καφουράς 10
Αλκοόλης 100

Κατά της αλωπεκίας

Απόψεις
Η γυροειοδής αλωπεκία μπορεί να συμβεί από στεναχώρια και μόνο μέσα σε ένα βράδυ. Τόσο μεγάλη μπορεί να είναι η οξείδωση του οργανισμού από αρνητική συναισθηματική φόρτιση.

Ρόλο παίζε ιη έλλειψη βιταμινών και ιχνοστοιχείων Αιματολογικές εξετάσεις για τα επίπεδα του σιδήρου, είναι απαραίτητες.
Η λαϊκή ιατρική παλιά χρησιμοποιούσε, με καλά αποτελέσματα, τοπικά του χυμό από τα κεντρικά φύλλα του αθάνατου. Χρησιμοποιούσαν λίγο χυμό τοπικά, γιατί είναι ερεθιστικός.
Τα ανωρέρω δεν αποτελούν ιατρική συμβουλή. Πριν ακολουθήσετε οποιαδήποτε θεραπεία συμβουλευτείτε το γιατρό σας.

Πηγές:
Πλίνιος-Φυσική ιστορία, βιβλίο 20, συνταγές από φυτά του κήπου
Διοσκουρίδης/ Περί ευπόριστων και απλών φαρμάκων βιβλίον πρώτον
Αγάπιος μοναχός του Κρητός
Φαρμακοποιία-Φαρμακοτεχνία υπό Εμμανουήλ Ι. Εμμανουήλ/Εν Αθήναις 1931
http://www.ftiaxno.gr/2010/04/blog-post_28.html

Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

Το κρασί ...αδυνατίζει!

Το κρασί παχαίνει λιγότερο και από το μεταλλικό νερό. Έρευνα έδειξε πως οι γυναίκες που πίνουν ένα ποτήρι κρασί την ημέρα κινδυνεύουν λιγότερο από την παχυσαρκία σε σχέση με τις ομόφυλές τους που απέχουν τελείως από το αλκοόλ.

Οι αμερικανοί επιστήμονες που πραγματοποίησαν τη μελέτη σε δείγμα 19.000 γυναικών, υποστηρίζουν ότι οι θερμίδες από το αλκοόλ έχουν λιγότερες συνέπειες στο βάρος σε σχέση με τις θερμίδες άλλων τροφίμων. Επισημαίνουν επίσης ότι ο τρόπος με τον οποίο ο οργανισμός δέχεται το αλκοόλ είναι πιο σύνθετος από ότι πιστεύαμε έως τώρα.

Σύμφωνα με μια θεωρία, το συκώτι όσων τακτικά καταναλώνουν αλκοόλ αναπτύσσει μια διαφορετική οδό μεταβολισμού για να διασπάσει το αλκοόλ, με την επιπλέον ενέργεια να μετατρέπεται κυρίως σε θερμότητα παρά σε λίπος.

Ωστόσο, η θεωρία αυτή ισχύει μόνον για το κρασί, καθώς διαπιστώθηκε πως οι γυναίκες που πίνουν κόκκινο κρασί παχαίνουν πολύ λιγότερο από τις γυναίκες που προτιμούν την μπίρα και τα λοιπά οινοπνευματώδη


newsbomb.gr

Τροφικές Αλλεργίες και Δυσανεξίες στις Τροφές

Από τη Ματίνα Χρονοπούλου
N. D., Ph. D. Δρ. Φυσικοπαθητικής  Ιατρικής, Διατροφική Θεραπεύτρια
Φαίνεται ότι ο ταχύτατα αυξανόμενος αριθμός των αλλεργικών ατόμων παγκοσμίως, έχει σαν αιτία την περιβαλλοντική  υποβάθμιση που υφίσταται ο πλανήτης με την καταστροφή των δασών και τη διαρκώς αυξανόμενη μόλυνση του περιβάλλοντος με  χημικά, βαρέα μέταλλα κα. Οι πολλαπλοί αυτοί αρνητικοί παράγοντες αυξάνουν την ολική επιβάρυνση του οργανισμού που έχει σαν αποτέλεσμα εκτός των άλλων και την αύξηση της εκδήλωσης αλλεργικών παθήσεων.
Η Φυσικοπαθητική ιατρική έχει αναγνωρίσει από καιρό τη σχέση της δυσανεξίας στις τροφές με μία σειρά προβλημάτων  υγείας που προκύπτουν  κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Τι είναι η αλλεργία.
Ο όρος «αλλεργία» «άλλο-έργο», με απλά λόγια είναι μία υπερβολική και ανώφελη ανοσοβιολογική αντίδραση – μία αντίδραση υπερευαισθησίας του αμυντικού μας συστήματος σε καθορισμένες ουσίες που αναγνωρίζονται απ’ αυτό σαν «ξένες-άγνωστες» .Οι ουσίες αυτές που ονομάζονται αλλεργιογόνα έχουν τεράστιο εύρος, που εκτείνεται από τις τροφές και τη γύρη έως τα φάρμακα ή άλλες χημικές ουσίες .
Τροφικές αλλεργίες.
Όσον αφορά τις τροφικές αλλεργίες  αναφερόμαστε σε αλλεργικές αντιδράσεις που μοιάζουν με την πρόκληση έντονης αλλεργικής ανοσοβιολογικής αντίδρασης π.χ.  εξανθήματα, οίδημα ακόμη και του λάρυγγα όπως συμβαίνει στις περιπτώσεις της αλλεργικής αντίδρασης στο αράπικο φιστίκι. Μπορεί όμως  η ευαισθησία ή δυσανεξία στις τροφές να πυροδοτεί την έλευση μίας διαφορετικής, ήπιας συμπτωματολογίας πχ. ημικρανία διάρροια ή δυσκοιλιότητα, αρθραλγίες, φούσκωμα, δυσπεψία κ. λ . π.
Η διαφορά μεταξύ αλλεργίας και δυσανεξίας στις τροφές, όσον αφορά την κλινική εικόνα τους, οφείλεται στο ότι προκαλούνται από την εμπλοκή διαφορετικού τύπου αντισωμάτων η κάθε μία. Συνήθως, ο κόσμος όταν λέει «αλλεργία σε τροφές» αναφέρεται στη δυσανεξία.
Ένα πρόβλημα σχετικό με τη δυσανεξία στις τροφές είναι ότι το άτομο δύσκολα  συσχετίζει τη συμπτωματολογία της τροφικής δυσανεξίας  με την τροφή που την προκαλεί, γιατί δεν υπάρχει άμεση αντίδραση και μπορεί να καθυστερεί η εκδήλωση της συμπτωματολογίας από 1-2 ώρες έως και τρία εικοσιτετράωρα από τη λήψη της τροφής.
Εκτός από την ήπια και ασαφή συμπτωματολογία άλλο χαρακτηριστικό της δυσανεξίας είναι το ότι το άτομο συμπεριφέρεται σαν να έχει εθισμό προς τροφή, έχει δηλαδή την τάση να την καταναλώνει συχνά, και η συνεχής συχνή κατανάλωση καταστέλλει και κάνει πιο ήπια την συμπτωματολογία της δυσανεξίας. Αν διακοπεί η λήψη της τροφής για μία – δύο ή περισσότερες εβδομάδες και την καταναλώσει εκ νέου, τότε, στην αρχή, θα έχουμε αύξηση της έντασης των συμπτωμάτων.
Γιατί  προκαλούνται οι αλλεργίες ;
Οι περισσότερες εκδηλώσεις αλλεργιών είναι αποτέλεσμα της μείωσης της ακεραιότητας του ηθμού (του φίλτρου) των βλεννογόνων και ιδιαίτερα του βλεννογόνου του εντέρου, με αποτέλεσμα να γίνεται ο βλεννογόνος αυτός πιο διαπερατός στις ξένες προς τον οργανισμό ουσίες.
Σε ένα υγιές έντερο τα μόρια των τροφίμων διασπώνται πλήρως μέχρι να γίνουν απλές χημικές ενώσεις π.χ. μονοσακχαρίτες ή υδατάνθρακες, αμινοξέα ή πρωτεΐνες. Αυτά απορροφώνται στην κυκλοφορία του αίματος δια μέσου του εντερικού βλεννογόνου. Ο οργανισμός μας που αποτελείται από μονοσακχαρίτες και αμινοξέα τα αναγνωρίζει σαν δικά του στοιχεία και τα χρησιμοποιεί.
Μπορεί όμως λόγω της μη πλήρους διάσπασης των τροφών να αυξηθεί ο όγκος των άπεπτων υπολειμμάτων τους στο έντερο. Λόγω και της τοπικής καταστροφής της επιφάνειας του βλεννογόνου του εντέρου με το μηχανισμό της φλεγμονής, που το καθιστά, πλέον, διαπερατό από τις μη πλήρως διασπαρμένες προαναφερθείσες ουσίες, αυτές περνούν το μειωμένο φραγμό του εντέρου και  βρίσκονται στο εσωτερικό του οργανισμού και στην κυκλοφορία του αίματος, όπου θα αναγνωρισθούν σαν ξένες. Θα ακολουθήσει η παραγωγή αντισωμάτων για να τις καταστρέψει κι έτσι, λίγο αργότερα, θα ξεκινήσει η αλλεργική αντίδραση στις τροφές που περιέχουν εκείνες τις ουσίες. Σαν απλά παραδείγματα αιτιών που προκαλούν τη διαδικασία αυτή μπορούμε να αναφέρουμε την πτωχή πέψη των τροφών σε συνδυασμό με τη μειονεκτική χλωρίδα του εντέρου ή την ανάπτυξη δυσβίωσης στο έντερο (αύξηση του πληθυσμού των μυκήτων) και την πτωχή ορθομοριακή διατροφή.
Παράγοντες που ενέχονται στην εκδήλωση της  δυσανεξίας ή της αλλεργίας.
Μία αλλεργική ή δυσανεκτική αντίδραση θα εξαρτηθεί από πολλαπλούς επιβαρυντικούς παράγοντες όπως:
- Τη γενετική προδιάθεση.
- Τον τύπο και την ποσότητα των αλλεργιογόνων στα οποία εκτιθέμεθα.
- Το επίπεδο ευαισθητοποίησης του ασθενούς.
- Το γενικότερο επίπεδο υγείας του ασθενούς και την έκθεσή του σε επιβαρυντικούς για τον οργανισμό παράγοντες όπως χρόνιες φλεγμονές, ψυχολογική ή σωματική καταπόνηση (στρες) .
- Τη μη εναλλαγή των τροφών και την κατανάλωση των ίδιων τροφών καθημερινά.
Την κατάσταση υγείας ή όχι του εντερικού βλεννογόνου και την κατάσταση της μικροβιακής του χλωρίδας.
- Την αύξηση του πληθυσμού των μυκήτων στο έντερο (δυσβίωση) τη λήψη ή όχι αντιβιώσεων, ορμονικών σκευασμάτων και άλλων φαρμάκων που επηρεάζουν τους πληθυσμούς και την υγεία της εντερικής χλωρίδας κτλ.
- Τη διατροφική μας ισορροπία και τις ελλείψεις μας σε ορθομοριακά στοιχεία (βιταμίνες ιχνοστοιχεία).
Ποιες είναι συνήθως οι τροφές που προκαλούν αλλεργίες ;
Πριν τις αναφέρουμε χρειάζεται να σημειώσουμε πως η σειρά με την οποία παρατίθενται τα παρακάτω προϊόντα, προδίδει και τη συχνότητα με την οποία προκαλούν αλλεργίες. Έχουμε λοιπόν και λέμε:
- Προϊόντα που περιέχουν σιτάρι  όπως ζυμαρικά και ψωμί.
- Δημητριακά που περιέχουν γλουτένη, δηλαδή, η σίκαλη, το κριθάρι, η βρώμη, το σιτάρι κ. α.
- Γαλακτοκομικά προϊόντα.
- Φιστίκια αράπικα (καρπός, βούτυρο φιστικιών, έλαιο φιστικιών).
- Προϊόντα  από καλαμπόκι (τσιπς, αλεύρι καλαμποκιού).
- Εσπεριδοειδή (πορτοκάλι,  κίτρο, λεμόνι κ.ά).
- Προϊόντα σόγιας (τόφου, γάλα σόγιας, σκόνη πρωτεΐνης σόγιας, σογιέλαιο).
- Κόκκινο κρέας. Συνήθως, το πρόβλημα προέρχεται από τις πρόσθετες ουσίες όπως ορμόνες και αντιβιοτικά παρά από  την ίδια την πρωτεΐνη.
- Καφεΐνη η οποία εμπεριέχεται στον καφέ, το τσάι και τα προϊόντα κόλας.
- Σοκολάτα.
- Υποκατάστατα ζάχαρης (ασπαρτάμη, σακχαρίνη).
- Βελτιωτικά ή πρόσθετα τροφίμων, βελτιωτικά γεύσης,  χρωστικές ουσίες κ.ά.
- Φυτοφάρμακα και χημικά συντηρητικά τροφίμων.
- Θειώδη άλατα που εμπεριέχονται σε κονσερβοποιημένα τρόφιμα, φρούτα και κρασιά.
Ποια είναι η πιο συχνή συμπτωματολογία της τροφικής δυσανεξίας ;
Γαστρεντερικό σύστημα.
* Μετεωρισμός και αέρια (φουσκώματα γενικά ή μετά το γεύμα).
* Κολικοί των βρεφών.
* Κοιλιακά άλγη.
* Κοιλιοκάκη  (δυσανεξία στην γλουτένη).
* Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου – κολίτιδα, διάρροιες.
Δερματολογικές αντιδράσεις.
* Ακμή.
* Κνησμός στο δέρμα.
* Εξελκώσεις.
* Έκζεμα.
* Εξανθήματα.
Μυοσκελετικό σύστημα
*Αρθραλγίες.
* Μυαλγίες.
Αναπνευστικό σύστημα.
* Βρογχικό άσθμα.
* Επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις του αναπνευστικού.
* Βήχας , βράχνιασμα , φταρνίσματα , καταρροή.
* Ωτίτιδες.
* Χρόνια ιγμορίτιδα.
* Ρινική συμφόρηση και οπισθορινική καταρροή.
Νευρικό Σύστημα
* Κεφαλαλγίες – ημικρανίες.
* Αϋπνίες.
* Κατάθλιψη.
* Αλλαγή της προσωπικότητας, όπως, π. χ. ευερεθιστότητα
* Χρόνια κόπωση.
Πως μπορεί να διαγνωσθεί η τροφική δυσανεξία ;

Καμία  μέθοδος διάγνωσης  δεν είναι 100% αξιόπιστη και μπορεί το άτομο να γίνει ευαίσθητο σε νέες τροφές  που προηγουμένως δεν είχε πρόβλημα.
Τα καλύτερα αποτελέσματα τα δίνει η εξέταση που ελέγχει την ύπαρξη αντισωμάτων στο αίμα ως προς τις τροφές. Η τεχνική αυτή της ένωσης αντιγόνου -αντισώματος ονομάζεται   ELISA  τεστ και απλώς χρειάζονται λίγα κυβικά εκατοστά αίματος, ο ορός του οποίου περιέχει τα αντισώματα που θα ενωθούν  πάνω σε μία ειδική μήτρα με τα αντιγόνα τροφών για να ελεγχθούν στη συνέχεια φωτομετρικά.
Υπάρχει ακόμη μία άλλη μέθοδος που ελέγχει την παραμόρφωση που υφίστανται τα  λευκά αιμοσφαίρια όταν έρθουν σε επαφή με τα αλλεργιογόνα. Σαν μέθοδος όμως είναι λιγότερο αξιόπιστη από την προηγουμένη.
Υπάρχει βέβαια και η δυνατότητα ελέγχου μέσα από μία ηλεκτρονική τεχνική που ονομάζεται Electrodermal screening test η οποία γίνεται με ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Επιπλέον, έχουμε τη δυνατότητα ελέγχου μέσω της τεχνικής και των μηχανημάτων βιοσυντονισμού (Bio-resonance therapy) τα οποία και μπορούν και να θεραπεύσουν την αλλεργία και δυσανεξία στις τροφές .
Πέρα απ’ όλ’ αυτά όμως διαθέτουμε και μία άλλη, διαφορετική μέθοδο ελέγχου των δυσανεξιών στις τροφές, που μπορεί να πραγματοποιηθεί χωρίς τη συνδρομή κάποιου εργαστηρίου ή ειδικού αλλά από τον ίδιο τον ασθενή. Η μέθοδος αυτή συνιστάται στο να διακόψει ο ασθενής την πρόσληψη της ή των υπόπτων τροφών ( όσες νομίζει ότι του δημιουργούν πρόβλημα από την εμπειρία του), για ένα διάστημα 4 εβδομάδων. Προσοχή χρειάζεται με το γάλα και το σιτάρι γιατί η αποχή πρέπει να είναι πλήρης και τα τρόφιμα αυτά βρίσκονται μέσα σε πολλά έτοιμα τρόφιμα του εμπορίου χωρίς να αναφέρονται καν στις συσκευασίες.
Παρατηρούμε, λοιπόν, ειδικά προς το τέλος του χρόνου των 4 βδομάδων, την ένταση των διαφόρων συμπτωμάτων και προβλημάτων υγείας. Από τη στιγμή που έχουμε βελτίωση συνεχίζουμε την αποχή των τροφών για τουλάχιστον μία εβδομάδα ακόμη.
Ακολουθεί τώρα η δευτέρα φάση της επαναπρόσληψης μόνο μίας ύποπτης τροφής σε πολλαπλά γεύματα μέσα σε ένα 24ωρο. Ακολούθως σταματάμε την τροφή αυτή για τρία 24ωρα επιστρέφοντας στη διατροφή που είχαμε στις 4 εβδομάδες της αποχής και παρατηρούμε αν έχουμε επανεμφάνιση γνωστών ή νέων συμπτωμάτων μέσα σε αυτές τις 72 ώρες. Επανεμφάνιση συμπτωμάτων σημαίνει ότι η τροφή είναι ένοχη. Εάν δεν έχουμε συμπτωματολογία, με την ίδια λογική καταναλώνουμε την επόμενη ύποπτη τροφή.
Συμπτώματα που μπορούν να παρουσιαστούν είναι κεφαλαλγία , ναυτία, πόνος στο στομάχι και την κοιλιά, ρινική συμφόρηση ή συνάχι, επιπεφυκίτιδα , φαρυγγίτιδα, κνησμός , εξανθήματα στο δέρμα, υπνηλία, αϋπνία, κόπωση, ευερεθιστότητα , μυαλγίες μυϊκοί σπασμοί ή αρθραλγίες κ.λ.π.
Θεραπευτική προσέγγιση της δυσανεξίας ή της αλλεργίας στις τροφές.
Για την επίλυση του προβλήματος υπάρχουν γενικά μέτρα πού αφορούν τη γενικότερη βελτίωση της υγείας μας και της υγείας του εντέρου και εξατομικευμένα που αφορούν την ή τις τροφές.
Όσον αφορά την τροφή οι προσεγγίσεις είναι δύο:
- Αποφυγή της τροφής για αρκετούς μήνες και επαναχρησιμοποίησή της αν δεν μας προκαλέσει τη συμπτωματολογία με την επαναπρόσληψη. Σε περίπτωση που έχουμε συμπτώματα όπως τα αναφέραμε προηγουμένως και στο τεστ, σημαίνει ότι δεν έχει απευαισθητοποιηθεί ο οργανισμός μας οπότε θέλει και νέα αποχή ή την πλήρη διακοπή της συγκεκριμένης τροφής. Εάν βέβαια δεν εμφανισθούν συμπτώματα μπορούμε να δοκιμάζουμε να τη χρησιμοποιήσουμε σε αραιά διαστήματα π.χ. 1 φορά κάθε 2 εβδομάδες παρατηρώντας πως θα συμπεριφερθεί ο οργανισμός μας . Εάν όμως η κατανάλωση της τροφής είναι συχνή τότε η πιθανότητα νέας ευαισθητοποίησης σε αυτήν και η επανεμφάνιση της αλλεργικής αντίδρασης θα αυξηθεί κατά πολύ.
Εκτός της αποφυγής, η μοναδική θεραπευτική λύση που υπάρχει είναι η θεραπεία του Βιοσυντονισμού όπου μέσα από αυτήν απευαισθητοποιείται σε μερικές θεραπευτικές συνεδρίες ο ασθενής από την αλλεργική αντίδραση του στην συγκεκριμένη τροφή. Σημειωτέον ότι η μέθοδος απευαισθητοποίησης με ενέσεις που γίνεται π.χ. στις περιπτώσεις αλλεργίας από γύρη ή από ακάρεα, δεν έχει εφαρμογή και δεν χρησιμοποιείται στις τροφές.
- Γενικά μέτρα πού αφορούν την γενικότερη βελτίωση της υγείας και της υγείας του εντέρου μας.
Η τακτοποίηση και η επίλυση διαφόρων προβλημάτων του οργανισμού μας θα μας κάνει λιγότερο ευαίσθητους στο να παρουσιάζουμε αλλεργικές εκδηλώσεις.
Εδώ βρίσκεται και η δική μας συμμετοχή στο πρόβλημα, γιατί η αλλαγή και η βελτίωση  του τρόπου διαβίωσης θα μειώσει και τα προβλήματα με τις αλλεργίες. Συγκεκριμένα και πάντοτε όσον αφορά το ζήτημα της βελτίωσης της υγείας χρειάζεται να εστιάσουμε, ιδιαίτερα, την προσοχή μας στους παρακάτω τομείς:
1. Βελτίωση της διατροφής.
Χρησιμοποιώντας ποιοτικότερη τροφή – βιολογικά προϊόντα όσο είναι δυνατόν – θα μειωθεί το φορτίο των χημικών ουσιών από τα λιπάσματα και τα παρασιτοκτόνα που δέχεται συνεχώς ο οργανισμός μας. Θα μειωθεί έτσι η αρνητική επιβάρυνση και βλάβη στο επιθήλιο του εντερικού βλεννογόνου, θα βελτιωθεί η ποιότητα του ηθμού του εντέρου και θα μειωθεί η διαπερατότητα του εντερικού βλεννογόνου. Θα βελτιωθεί επίσης η απορρόφηση  των στοιχείων των τροφών ώστε να μην έχουμε ελλείψεις σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία κ.λ.π.
2.   Εναλλαγή των τροφών.
Η περιοδική και μη συνεχής καθημερινή κατανάλωση της ίδιας τροφής  μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης αλλεργίας.
3. Κάλυψη των αναγκών και ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και ουσιώδη λιπαρά οξέα με τη βοήθεια των συμπληρωμάτων διατροφής θα βοηθήσει γενικότερα την υγεία του οργανισμού μας και την υγεία και λειτουργία του βλεννογόνου του εντέρου. Σημειωτέον ότι υπάρχει η δυνατότητα να καθορισθούν σήμερα επακριβώς οι ελλείψεις και να καλυφθούν οι ανάγκες μέσα από ένα τεστ που γίνεται με Ηλεκτρονικό Υπολογιστή,  εντελώς ανώδυνα.
4. Λύση προβλημάτων που αφορούν το έντερο π. χ. με υποκατάσταση της χλωρίδας του εντέρου με τη λήψη προβιοτικών (Acidophilus, Lactobacillus, Streptococcus thremophillus και Bifid bacteria  ) ή με τη θεραπεία της δυσβίωσης του εντέρου ( Candida syndrome, yeast syndrome) όπου είναι αναγκαίο. Επίσης η ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος θα βοηθήσει στην αύξηση της άμυνας του οργανισμού μας.
5.  Πρόγραμμα διατροφής. Με την καθοδήγηση του ειδικού της φυσικοπαθητικής Ιατρικής μπορεί κανείς να υποβληθεί σε αποτοξινωτικό πρόγραμμα διατροφής για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αν κριθεί απαραίτητο. Επίσης ένα προσωπικό θεραπευτικό πρόγραμμα διατροφής αποκλειστικά για τον οργανισμό μας και τα προβλήματα υγείας του, θα αποτελέσει βοήθεια στην απαλλαγή από το πρόβλημα της αλλεργίας.
6. Αποφυγή επιβαρυντικών συνηθειών.
Καλό είναι να αποφεύγουμε όσους περισσότερους γενικούς επιβαρυντικούς παράγοντες μπορούμε είτε επηρεάζουν άμεσα το πρόβλημα της αλλεργίας , είτε έμμεσα τον οργανισμό μας. Τέτοιοι παράγοντες είναι το κάπνισμα, η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, το ψυχολογικό στρες, οι διάφορες χημικές ουσίες όπως τα εντομοκτόνα κ.α.
Η αποκατάσταση των προβλημάτων των αλλεργιών ή δυσανεξιών καθώς και της δυσβίωσης του εντέρου η οποία συνήθως προηγείται των αλλεργιών χρονικά, είναι κεφαλαιώδους σημασίας γιατί εκτός από το ότι υπάρχει πιθανότητα να επεκταθεί η αντίδραση σε πολύ περισσότερες τροφές , μπορεί με την πάροδο του χρόνου να οδηγήσει και σε άλλα νέα προβλήματα υγείας περισσότερο σοβαρά, πέραν της καθημερινής  ταλαιπωρίας που υφίσταται ο ασθενής από τα συμπτώματα της αλλεργίας ή της δυσανεξίας αυτά καθαυτά.
Το άρθρο αυτό υπάρχει και στη διεύθυνση
http://diodos.info/mag/modules/tinycontent/index.php?id=277

Αποτοξίνωση και διατροφή

Μετά από κάθε περίοδο υπερβολής στη διατροφή μας, καλό είναι, να ακολουθεί μια περίοδος διατροφικής σύνεσης, λιτότητας και διατροφικής αποτοξίνωσης. Φυσικά δεν μιλάμε για ακραίες αποτοξινώσεις, γιατί υπάρχουν και θεραπευτές που στον βωμό της αποτοξίνωσης στερούν και το νερό.
Αυτή η διαδικασία θα βοηθήσει να αποβάλουμε εκτός από τις τοξίνες και το επιπλέον βάρος που προστέθηκε την περίοδο των εορτών από τη μη λογική κατανάλωση γλυκών, λιπαρών και την υπερφαγία που επιβάλουν οι ημέρες αυτές.
Αυτό ακριβώς προσπαθεί να επιβάλει και η χριστιανική θρησκεία, καθώς και κάθε άλλη θρησκεία στο ποίμνιό της, σε μια προσπάθεια μέσα από τους κανόνες της νηστείας (έτσι ονομάζει την αποτοξίνωση), που επιβάλλει για θρησκευτικούς λόγους (σαν μέσο πνευματικής και ηθικής άσκησης, ώστε η ψυχική και πνευματική κάθαρση να βοηθήσει να πλησιάσει ο θρησκευόμενος το Θεό), να κρατήσει το ποίμνιο υγιές.
Οι νηστείες, όπως και οι αποτοξινώσεις, παρεμβάλλονται και αυτές μεταξύ δύο εορταστικών περιόδων (νηστεία μεγάλης σαρακοστής πριν το Πάσχα και μετά τα Χριστούγεννα και σαρακοστή νηστεία πριν τα Χριστούγεννα).
Τι είναι τοξίνωση;
Τοξίνωση είναι η συσσώρευση στον οργανισμό ουσιών βλαπτικών για την υγεία. Οι ουσίες αυτές συσσωρεύονται κυρίως στο λιπώδη ιστό μας, αλλά είναι παρούσες σε όλους τους ιστούς. Μία βασική πηγή προέλευσης είναι η κακή διατροφή. Είναι δε υπεύθυνες για μια σωρεία προβλημάτων υγείας.
Η τοξίνωση του οργανισμού, όμως, είναι μία κατάσταση που δημιουργείται από πολύ περισσότερους παράγοντες πέραν της διατροφής (ψυχολογικό στρες, φάρμακα και αντιβιοτικά στις τροφές, παραπροϊόντα των χημικών βιομηχανιών που περνούν στην τροφική αλυσίδα, ηλεκτρομαγνητική μόλυνση κ.α.). Εδώ, θα περιορισθούμε στη διατροφική πλευρά.
Η αποτοξίνωση αποτελεί μια καλή ευκαιρία για να αποφύγουμε τα τρόφιμα ζωικής προέλευσης για ένα διάστημα (κρέας, αυγά, γαλακτοκομικά). Με αυτόν τον τρόπο μειώνουμε την πρόσληψη ζωικής προέλευσης λίπους και βελτιώνουμε το λιπιδαιμικό μας προφίλ. Επειδή το λίπος έχει και τη μεγαλύτερη θερμιδική αξία από όλα τα άλλα συστατικά των τροφών (9 θερμίδες το 1γρ. λίπους) η αποφυγή του θα βοηθήσει και στην απώλεια βάρους.
Τα ζωικής προέλευσης λιπαρά (κορεσμένο λίπος) έχουν ενοχοποιηθεί για πρόκληση καρδιαγγειακών παθήσεων, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και καρκίνο. Στην περίοδο της φυσιολογικής μας διατροφής, δεν πρέπει να αποτελούν ποσοστό μεγαλύτερο του 10% των ημερησίων θερμίδων (και το υπόλοιπο 20% των αναγκών σε λίπη να προέρχεται από πολυακόρεστα και μονοακόρεστα λιπαρά οξέα).
Η βάση της διατροφικής αποτοξίνωσης (μετά την αποφυγή των ζωικών τροφών) ακολουθεί κυρίως τους κανόνες της Μεσογειακής Διατροφής. Καλύπτει έτσι την πλειονότητα των διατροφικών αναγκών και παράλληλα το διαιτολόγιο παραμένει γευστικό.
Ένα άλλο πρόβλημα (το οποίο όμως αντισταθμίζεται από το γεγονός ότι η αποτοξίνωση κρατά μικρή περίοδο και το ότι έχει προηγηθεί η διατροφική υπερβολή) είναι ότι το κρέας, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά μας παρέχουν πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης, υψηλής βιολογικής και διατροφικής αξίας, σε αντίθεση με τις φυτικής προέλευσης πρωτεΐνες (όσπρια, λαχανικά, δημητριακά) που θεωρούνται χαμηλής βιολογικής αξίας.
Μια πρωτεΐνη θεωρείται υψηλής βιολογικής αξίας, όταν περιλαμβάνει τα εννιά απαραίτητα αμινοξέα που πρέπει να λαμβάνονται από την τροφή αυτούσια, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να τα συνθέσουμε από άλλα αμινοξέα στον οργανισμό μας.
Η παλαιότερη άποψη ότι ο συνδυασμός φυτικής προέλευσης τροφών (όσπρια με δημητριακά και ξηρούς καρπούς) μας έδινε «ευγενείς πρωτεΐνες», τα «υποκατάστατα του κρέατος», όπως τα ονόμαζαν, αμφισβητείται σήμερα.
Η πρόσληψη πρωτεϊνών υψηλής βιολογικής αξίας είναι σημαντική, γιατί ο οργανισμός μας δομείται από πρωτεϊνικά στοιχεία (π.χ. ο μυϊκός ιστός και όλα τα εσωτερικά μας όργανα είναι πρωτεϊνικής υφής) και χρειάζονται καθημερινή επιδιόρθωση, η οποία γίνεται με τις πρωτεΐνες που λαμβάνει καθημερινά ο οργανισμός μας από την τροφή.
Και φυσικά θα αναρωτηθεί κανείς για το τι γίνεται σε περιόδους παρατεταμένης έλλειψης πρωτεϊνών και χειροτέρα παρατεταμένης έλλειψης τροφής. Η λύση που εφαρμόζει ο οργανισμός μας είναι το να προστατεύει τα όργανά του επιδιορθώνοντάς τα από πρωτεΐνες που παίρνει από την αποδόμηση δευτερευούσης σημασίας οργάνων για αυτόν, όπως είναι ο μυϊκός ιστός. Αυτός είναι ένας λόγος που οι αποτοξινώσεις δεν θα πρέπει να είναι υπερβολικές και παρατεταμένες και θα πρέπει να προγραμματίζονται σχεδόν ξεχωριστά για τον καθένα. Τα συμπτώματα από την παρατεταμένη έλλειψη πρωτεϊνών είναι η απώλεια μυϊκής μάζας, η μυϊκή αδυναμία και εξάντληση, οι ζαλάδες κλπ.
Ένα άλλο πρόβλημα που μπορεί να εμφανιστεί από την έλλειψη των ζωικών τροφών είναι η έλλειψη σιδήρου, δεδομένου ότι το κόκκινο κρέας αποτελεί την κύρια πηγή πρόσληψης σιδήρου για τον οργανισμό μας. Αποτέλεσμα της έλλειψης αυτής είναι η σιδεροπενική αναιμία. Αυτό όμως είναι δυνητικό πρόβλημα και συνήθως τα περισσότερα άτομα καλύπτουν την έλλειψη αυτή από τις αποθήκες σιδήρου του οργανισμού που υπάρχουν σε όλους μας. Στην ουσία κινδυνεύουν μόνο τα άτομα που έχουν την τάση να υποφέρουν και έχουν ιστορικό σιδηροπενικών αναιμιών και άδειες αποθήκες σιδήρου.
Και οι φυτικές τροφές, όμως, περιέχουν σίδηρο. Όλοι ξέρουν π.χ. ότι οι φακές και το σπανάκι έχουν σίδηρο, αλλά ο σίδηρος από τις φυτικές τροφές είναι χαμηλής βιοδιαθεσιμότητας, δηλαδή δεν απορροφάται από τον οργανισμό εύκολα και δεν χρησιμοποιείται τόσο καλά όσο ο σίδηρος από το κόκκινο κρέας. Η διαφορά βιοδιαθεσιμότητας είναι μεγάλη, για το κρέας 8-12%, ενώ στα φυτικής προέλευσης τρόφιμα είναι 3-4%. Το ίδιο μεγάλη είναι και η ποσοστιαία διαφορά περιεκτικότητας. Το σπανάκι, τα μαυρομάτικα φασόλια, το σουσάμι, ο κολοκυθόσπορος, οι φακές και οι ελιές έχουν τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε σίδηρο από τις φυτικές τροφές, όπως και όλα τα βαθυπράσινα λαχανικά. Η βιταμίνη C, ο χαλκός και το μαγγάνιο, το φραγκοστάφυλο, το ακτινίδιο, το πορτοκάλι, το λεμόνι, η πράσινη πιπεριά κ.α. βοηθούν γενικά στην απορρόφηση σιδήρου.
Ένα ακόμη δυνητικό πρόβλημα που μπορεί να προκύψει σε παρατεταμένη αποτοξίνωση είναι η έλλειψη βιταμινών, κυρίως του συμπλέγματος Β. Καλές φυτικές πηγές βιταμινών του συμπλέγματος Β είναι οι ξηροί καρποί, το σουσάμι – ταχίνι, το σπανάκι, τα βαθυπράσινα λαχανικά, όπως το μαρούλι, οι πιπεριές, τα σπαράγγια, το σέλινο. Από τις βιταμίνες αυτές η Β12 σχεδόν αποκλειστικά είναι ζωικής προέλευσης. Μπορεί όμως να καλυφθεί από τις αποθήκες του οργανισμού για μια σύντομη περίοδο αποτοξίνωσης και επίσης υπάρχει σε τρόφιμα που θα υπάρξουν στη διατροφή αυτή, όπως οι σαρδέλες, οι γαρίδες ή γενικότερα τα θαλασσινά.
Γίνεται επομένως κατανοητό ότι οι καλοί συνδυασμοί των τροφών, ώστε να παίρνουμε όσο το δυνατό περισσότερα θρεπτικά συστατικά από αυτές είναι πρωταρχικής σημασίας. Είναι προτιμότερο να συνδυάζουμε όσπρια με δημητριακά, όσπρια με ρύζι, όσπρια με ξηρούς καρπούς από το να μην το κάνουμε καθόλου, γιατί ναι μεν δεν δημιουργούνται «ευγενείς πρωτεΐνες», όπως πίστευαν κάποτε, δημιουργούμε όμως μια αλληλοσυμπλήρωση των αμινοξέων που λείπουν από τη μία ή την άλλη ομάδα τροφών.
Ποιοι δεν πρέπει να υποβάλλονται σε αποτοξίνωση:
- Η αποτοξίνωση δεν πρέπει να γίνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή σε
γυναίκες που προσπαθούν να μείνουν έγκυες ή κατά τη διάρκεια του θηλασμού, γιατί έχουν αυξημένες θρεπτικές ανάγκες.
- Εάν προηγήθηκε περίοδος υποθερμιδικής δίαιτας και απώλεια βάρους.
- Εάν υπάρχουν σοβαρά προβλήματα υγείας, όσοι είναι αδύναμοι, ή σε περίοδο ανάρρωσης. Καλό είναι να συμβουλευθείτε το γιατρό σας για το αν και κατά πόσον είστε σε θέση να υποβληθείτε σε αποτοξίνωση.
- Τα παιδιά και οι έφηβοι, γιατί βρίσκονται στην ανάπτυξη.
Επίσης,
- Κατά τη διάρκεια της αποτοξίνωσης μετράτε το βάρος σας. Η απώλεια δεν θα πρέπει να είναι απότομη και μεγάλη.
- Μιλήστε στο γιατρό σας ή στο διατροφολόγο αν ακολουθείτε ταυτόχρονα φαρμακευτική αγωγή.
- Μπορείτε να ακολουθήσετε την αποτοξίνωση με τη βοήθεια ενός ειδικού και με πρόγραμμα ανάλογο για τις προσωπικές σας ανάγκες.
- Πρέπει να αυξήσετε την πρόσληψη νερού και θεραπευτικών ροφημάτων.
Προφυλάξεις για την αποτοξίνωση
Η αποτοξίνωση μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη, γιατί εάν υπάρχει μεγάλος αριθμός τοξινών στο σώμα μας και γίνει απότομα μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση μεγάλου αριθμού τοξινών στην κυκλοφορία του αίματος που ενδέχεται να δημιουργήσουν τοξικό σοκ.
Αυτή η αντίδραση λέγεται Hershheimer reaction και είναι το ένα από τα δύο μεγάλα προβλήματα των αποτοξινωτικών διαδικασιών. Το άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι το ότι πολύ συχνά μια λανθασμένη αγωγή αποτοξίνωσης, κυρίως οι δίαιτες, αλλά και τα προγράμματα συντήρησης που τις ακολουθούν, μπορεί να οδηγήσουν σε σημαντικές διατροφικές ελλείψεις αν γίνουν με λανθασμένο τρόπο.
Αποτοξινωτική διατροφή
Ακολουθήστε το πρόγραμμα διατροφής επί τρεις ημέρες την εβδομάδα για δύο εβδομάδες ή για επτά συνεχόμενες ημέρες διακόπτοντας τη λήψη ζωικών πρωτεϊνών (ή χρησιμοποιώντας για πρωτεϊνούχο τρόφιμο το ψάρι) στο μεσημεριανό.
• Ανάμεσα στα γεύματα, πίνετε ένα φλιτζάνι έγχυμα από γαϊδουράγκαθο (το πρωί), ένα φλιτζάνι πικραλίδα (το μεσημέρι) και ένα φλιτζάνι τσουκνίδα (το βράδυ). Αυτά τα τρία βότανα παρέχουν άφθονες βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και μέταλλα. Για να φτιάξετε το έγχυμα, θα ρίξετε ένα κουταλάκι ξερό βότανο για 10 λεπτά σε βραστό νερό που βγήκε από τη φωτιά.
• Μια φορά την ημέρα μπορείτε να αντικαταστήσετε το έγχυμα με ένα «πράσινο κοκτέιλ». Τα λαχανικά που περιλαμβάνει, «χτίζουν» τον οργανισμό, ρυθμίζουν τις ορμόνες και τα σάκχαρα στο αίμα και δεν σας αφήνουν να πεινάσετε. Το ίδιο συμβαίνει και με τη «σούπα του Ιπποκράτη».
• Τα φρούτα -κατά προτίμηση αυτά που έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη- αποτοξινώνουν τον οργανισμό, αλλά πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.
Πρωινό: Φρούτα εποχής (μήλο, πορτοκάλι, αχλάδι) και 8-10 αμύγδαλα (που θα έχετε προηγουμένως μουλιάσει σε λίγο νερό από το βράδυ για να είναι πιο εύπεπτα) ή ένα παξιμάδι κρίθινο με δύο κουταλάκια ταχίνι.
Μεσημεριανό: Ψάρι εάν το επιθυμείτε (μια μερίδα όσο η παλάμη σας) και ωμά ή βραστά λαχανικά (μαρούλι, καρότο, ρόκα, αγγούρι, πιπεριά, κρεμμύδι και μια κουταλιά ελαιόλαδο και λεμόνι) ή όσπρια.
Βραδινό: σούπα του Ιπποκράτη (βλ. συνταγή) και πράσινη σαλάτα.
Ενδιάμεσα, μέσα στην ημέρα πίνετε: ένα φλιτζάνι έγχυμα από καθένα από τα τρία βότανα (γαϊδουράγκαθο, πικραλίδα, τσουκνίδα) ή δύο εγχύματα και ένα «πράσινο κοκτέιλ».
Αποφεύγουμε την κατανάλωση κορεσμένων φυτικών ελαίων, αλλά κυρίως την κατανάλωση των τρανς λιπαρών. Το ελαιόλαδο είναι η καλύτερη επιλογή για την Ελλάδα είτε για ωμές σαλάτες είτε μαγειρεμένο στις τροφές.
ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Σούπα του Ιπποκράτη
Συστατικά
• 2 κουταλιές της σούπας ρύζι
• 1 πατάτα με τη φλούδα
• 2 καρότα
• 2 κολοκυθάκια
• 2 κρεμμύδια ξερά
• 4 κλωναράκια φρέσκο σέλινο
• 1/2 μάτσο μαϊντανό
• 5-6 φύλλα μαρουλιού ή παντζαρόφυλλα
• Ελάχιστο θαλασσινό αλάτι (προαιρετικά)
Εκτέλεση: Επιλέξτε βιολογικά λαχανικά, τα οποία θα κόψετε σε κομμάτια και θα τα βάλετε να σιγοβράσουν για μία ώρα σε εμφιαλωμένο νερό ή νερό φίλτρου. Καταναλώνετε τη σούπα ή αν οι φυτικές ίνες σας δημιουργούν πρόβλημα, πολτοποιήστε τα στο μπλέντερ με ένα κουταλάκι ελαιόλαδο και λίγο λεμόνι.
Πράσινο Κοκτέιλ
Συστατικά
• 5-6 φύλλα μαρουλιού
• 1 καρότο
• 1 κόκκινη ή πράσινη πιπεριά
• 1 αγγουράκι
• 1 μήλο
• Λίγο μαϊντανό
Εκτέλεση: Ρίξτε τα υλικά στον αποχυμωτή ή στο μπλέντερ και πιείτε το χυμό τους.
TIPS
• Τις ημέρες του προγράμματος αποφύγετε εντελώς το ξίδι, τα γαλακτοκομικά, τα αυγά (ασβέστιο θα πάρετε από τα αμύγδαλα, τα λαχανικά, τον πράσινο χυμό και τα βότανα) τα γλυκά και τα οινοπνευματώδη ποτά.
• Πίνετε άφθονο εμφιαλωμένο νερό (1-1 1/2 λίτρο).
• Προσπαθήστε να κοιμάστε πριν τις 12 το βράδυ. Για να χαλαρώσετε, μπορείτε να κάνετε ένα μπάνιο, αφού προηγουμένως ρίξετε 1/2 φλιτζάνι άνθη χαμομηλιού ή 5-6 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας στο νερό της μπανιέρας.
• Μειώστε σταδιακά το αλάτι και τον καφέ για να μη σας πιάνει πονοκέφαλος.
• Φροντίστε καθημερινά να καθαρίζει το έντερό σας.
• Προσπαθήστε να υπάρχει καθημερινά κάποια φυσική δραστηριότητα, όπως περπάτημα.
Εναλλακτικοί χυμοί από φρούτα και λαχανικά
Χυμός 1
- 6 φύλλα μαρουλιού
- 2 κομμάτια σέλινο
- 2 καρότα
Χυμός 2
- 6 φύλλα μαρουλιού
- 2 μήλα
- 1 καρότο
- ½ πιπεριά κόκκινη
Χυμός 3
- 6 φύλλα μαρουλιού
- 2 φύλλα λάχανου
- 1 καρότο
- 1 μήλο
Χυμός 4
- 2 ντομάτες
- 2 καρότα
- 3 κομμάτια σέλινο
- 1 χυμό λεμονιού
Μπορείτε να λαμβάνεται για μια ημέρα μόνο χυμούς. Την επομένη αρχίζετε το διατροφικό πρόγραμμα της αποτοξίνωσης ή μπορείτε μέσα στο πρόγραμμα της αποτοξίνωσης ένα γεύμα να το αντικαταστήσετε με χυμούς λαχανικών.
*Σημείωση – Παρατήρηση
Τα αναφερόμενα στο άρθρο είναι στοιχεία που αναφέρονται και απορρέουν από την σχετική βιβλιογραφία με σκοπό την ενημέρωση. Κατ’ ουδένα τρόπο αποτελούν συμβουλές ή οδηγίες που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε θεραπευτική αντιμετώπιση προβλημάτων. Αν αντιμετωπίζεται συγκεκριμένο πρόβλημα υγείας, παρακαλούμε να συμβουλευθείτε κάποιον ειδικό που θα αναλάβει την θεραπεία και θα έχει την ευθύνη της θεραπευτικής προσέγγισης.
Ματίνα Χρονοπούλου BSc., N.D., Ph.D.
Δρ. Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής
Λιάπης Ιωάννης Ιατρός
Νευρολόγος – Ψυχίατρος – Βελονιστής

Αποτοξίνωση – Το Α και το Ω της ευεξίας

της Λείας Παπαευστρατίου.
Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στο περιοδικό VITA τον Ιούνιο του 2009 και βασίστηκε σε πληροφορίες που δώσαμε στη δημοσιογράφο Λεία Παπαευστρατίου.
Γιατί χρειαζόμαστε αποτοξίνωση
Μέσα από τα διάφορα απεκκριτικά όργανα και τους μηχανισμούς που διαθέτει, το σώμα μας βρίσκεται σε μια διαρκή διαδικασία αποτοξίνωσης. Σήμερα, όμως, ο τρόπος ζωής και διατροφής και τα κάθε λογής τοξικά χημικά που υπάρχουν στο περιβάλλον, επιβραδύνουν τη φυσική διαδικασία καθαρισμού του σώματος.
Η άποψη της φυσικοπαθητικής
Σύμφωνα με τη φυσικοπαθητική θεραπευτική, η οποία στηρίζεται σε ολοκληρωμένα συστήματα εναλλακτικής ιατρικής, όπως είναι η ιπποκράτειος ιατρική, η παραδοσιακή κινεζική ιατρική, η ομοιοπαθητική, η οστεοπαθητική και η αγιουρ¬βέδα, η συσσώρευση τοξινών «μπλοκάρει» τις φυσιολογικές λειτουργίες και μπορεί να προκαλέσει μια σειρά από παθήσεις και ενοχλήσεις, όπως πονοκέφαλοι, ημικρανίες, δυσπεψία, δυσκοιλιότητα, οιδήματα, ερεθισμένο δέρμα, αδύναμα μαλλιά και τριχόπτωση, κακή διάθεση, δυσκαμψία στις αρθρώσεις, παχυσαρκία, κυτταρίτιδα κλπ. Όπως βεβαιώνει η δρ. Μ. Χρονοπούλου, οι τοξίνες μπορούν επίσης να προκαλέσουν σοβαρότερες παθήσεις ή και χρόνιες καταστάσεις, όπως η υπέρταση, η οστεοαρθρίτιδα και οι ρευματισμοί. Επίσης, σίγουρο είναι πως ένας υγιής οργανισμός, με μικρότερο φορτίο τοξινών, αντιδρά καλύτερα στους εξωτερικούς παράγοντες που τον απειλούν.
Προσοχή! Κούρα αποτοξίνωσης δεν πρέπει να κάνουν οι έγκυοι, οι θηλάζουσες μητέρες και όσοι είναι αδύναμοι, ασθενείς ή σε περίοδο ανάρρωσης.
Αποτοξινωτική διατροφή
Θα ακολουθήσετε το πρόγραμμα δια-τροφής επί 3 ημέρες για 2 εβδομάδες ή για 7 συνεχόμενες ημέρες αλλάζοντας το πρωτεϊνούχο τρόφιμο (ψάρι, γαλοπούλα κλπ.) στο μεσημεριανό.
• Ανάμεσα στα γεύματα, πίνετε 1 φλιτζάνι έγχυμα από γαϊδουράγκαθο (το πρωί), πικραλίδα (το μεσημέρι) και τσουκνίδα (το βράδυ). Αυτά τα 3 βότανα παρέχουν άφθονες βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και μέταλλα.
• Για να φτιάξετε το έγχυμα, θα ρίξετε 1 κουταλάκι ξερό βότανο για 10 λεπτά σε βραστό νερό.
• Μία φορά την ημέρα μπορείτε να αντικαταστήσετε το έγχυμα με 1 «Πράσινο Κοκτέιλ». Τα λαχανικά που περιλαμβάνει, «χτίζουν» τον οργανισμό, ρυθμίζουν τις ορμόνες και τα σάκχαρα στο αίμα και δεν σας αφήνουν να πεινάσετε. Το ίδιο συμβαίνει και με τη «Σούπα του Ιπποκράτη».
• Τα φρούτα -κατά προτίμηση αυτά που έχουν χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη- αποτοξινώνουν τον οργανισμό, αλλά πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο.
Πρωινό Φρούτα (μήλο, αχλάδι, ροδάκινο) και 8-10 αμύγδαλα (που θα έχετε προηγουμένως μουλιάσει σε λίγο νερό για να είναι πιο εύπεπτα) ή 1 παξιμάδι κρίθινο με 2 κουταλάκια ταχίνι.
Μεσημεριανό Ψάρι ή γαλοπούλα ή κοτόπουλο ή μπιφτέκι ή μπριζόλα (1 μερίδα όσο η παλάμη σας) και ωμά ή βραστά λαχανικά (μαρούλι, καρότο, ρόκα, αγγούρι, πιπεριά, κρεμμύδι και 1 κουταλιά ελαιόλαδο και λεμόνι).
Βραδινό Σούπα του Ιπποκράτη (βλ. συνταγή) ή μόνο το ζωμό της, και πράσινη σαλάτα.
Ενδιάμεσα Μέσα στην ημέρα πίνετε 1 φλιτζάνι έγχυμα από καθένα από τα 3 βότανα (γαϊδουράγκαθο, πικραλίδα, τσουκνίδα) ή 2 εγχύματα και 1 «Πράσινο Κοκτέιλ».
Παράλληλα με την αποτοξινωτική τους δράση, τα βότανα τονώνουν τον οργανισμό.
Τι μας προσφέρουν τα βότανα
Γαϊδουράγκαθο (Carduus marianus Ή Mariana lacteal) Είναι το βότανο με τις περισσότερες δημοσιευμένες επιστημονικές έρευνες (πάνω από 450) για τη θεραπεία ηπατοπαθειών. Βοηθά στην αναγέννηση κατεστραμμένων κυττάρων του ήπατος, στις παθήσεις της χολής, αλλά δρα και ως ηπατοπροστατευτικό σε δηλητηριάσεις από χημικές ή περιβαλλοντικές τοξίνες ή από καταχρήσεις φαρμάκων και οινοπνεύματος. Πρέπει να αποτελεί την πρώτη επιλογή για την αποτοξίνωση του οργανισμού.
Πικραλίδα η κοινή (Taraxacum officinale)
Η πικραλίδα είναι ένα εξαιρετικό διουρητικό, αιμοκαθαρτικό και αποτοξινωτικό. Αποτελεί πλούσια πηγή βιταμινών Α, C, D, σιδήρου, καλίου, μαγνησίου και ασβεστίου. Ιδιαίτερη αξία έχει το κάλιο που διαθέτει, επειδή αναπληρώνει το κάλιο που αποβάλλει ο οργανισμός λόγω της διουρητικής της δράσης. Διεγείρει τις εκκρίσεις του ήπατος, του παγκρέατος και των εντέρων, είναι χωνευτική και ενισχύει τις λειτουργίες του στομάχου. Ρυθμίζει το σάκχαρο και τονώνει τον οργανισμό.
Τσουκνίδα (Urtica) Είναι αιμοκαθαρτική, διουρητική και τονωτική. Αποτελεί πολύτιμη πηγή μετάλλων (σίδηρος, νάτριο, μαγγάνιο, ασβέστιο, κάλιο κ.ά.) και βιταμινών Α, Β και C. Η τελευταία βοηθά στην απορρόφηση του σιδήρου, γι’ αυτό και η τσουκνίδα συνιστάται για την αντιμε¬τώ¬πιση της σιδηροπενικής αναιμίας.
ΣΥΝΤΑΓΕΣ
Σούπα του Ιπποκράτη
Συστατικά
•1 πατάτα με τη φλούδα
• 2 καρότα
•2 κολοκυθάκια
•2 κρεμμύδια ξερά
•4 κλωνιά φρέσκο σέλινο
•1/2 μάτσο μαϊντανό
• 5-6 φύλλα μαρουλιού ή παντζαρόφυλλα
• Ελάχιστο θαλασσινό αλάτι (προαιρετικά)
Εκτέλεση Επιλέξτε βιολογικά λαχανικά, τα οποία θα κόψετε σε κομμάτια και θα τα βάλετε να σιγοβράσουν για 1 ώρα σε εμφιαλωμένο νερό. Καταναλώνετε τη σούπα ή, αν οι φυτικές ίνες σάς δημιουργούν πρόβλημα, μόνο το ζωμό με 1 κουταλάκι ελαιόλαδο και λίγο λεμόνι.
Πράσινο Κοκτέιλ
Συστατικά
• 5-6 φύλλα μαρουλιού
•1 καρότο
•1 κόκκινη ή πράσινη πιπεριά
•1 αγγουράκι
•1 μήλο
• Λίγο μαϊντανό
Εκτέλεση Ρίξτε τα υλικά στον αποχυμωτή ή στο μπλέντερ.
TIPS
• Τις ημέρες του προγράμματος αποφύγετε εντελώς τα αυγά, το ξίδι και τα γαλακτοκομικά (ασβέστιο θα πάρετε από τα αμύγδαλα, τα λαχανικά, τον πράσινο χυμό και τα βότανα).
• Πίνετε άφθονο εμφιαλωμένο νερό (1-1 1/2 λίτρο).
• Προσπαθήστε να κοιμάστε πριν τις 12 το βράδυ. Για να χαλαρώσετε, μπορείτε να κάνετε ένα μπάνιο, αφού προηγουμένως ρίξετε 1/2 φλιτζάνι άνθη χαμομηλιού ή 5-6 σταγόνες αιθέριο έλαιο λεβάντας στο νερό της μπανιέρας.
• Μειώστε σταδιακά τον καφέ, για να μη σας πιάσει πονοκέφαλος.
• Φροντίστε καθημερινά να καθαρίζει το έντερό σας.
• Προσπαθήστε να υπάρχει καθημερινά κάποια φυσική δραστηριότητα, όπως περπάτημα.
• Αερίζετε καθημερινά τους χώρους διαβίωσης.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία την κ. Ματίνα Χρονοπούλου, δρ. Φυσικοπαθητικής Θεραπευτικής, Βελονισμού και Ομοιοπαθητικής.

Καρκίνος προστάτη & πρόληψη από διατροφή

Η διατροφή έχει αποδειχτεί ότι παίζει σημαντικό ρόλο τόσο στην αντιμετώπιση παθήσεων όσο και στην πρόληψη αυτών. Μία εκ των παθήσεων όπου η διατροφή εμπλέκεται στην πρόληψη είναι ο καρκίνος του προστάτη.
Γνωρίζουμε από παλαιότερες μελέτες ότι η παχυσαρκία, καθώς και η έλλειψη κίνησης αυξάνουν την εμφάνιση καρκινοπαθειών. Ο δυτικός τρόπος διατροφής ενοχοποιείται επίσης για αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνων, σε αντίθεση με το μεσογειακό τρόπο διατροφής που φαίνεται να έχει προστατευτική δράση.
Ποια είναι πιο συγκεκριμένα τα συστατικά της διατροφής που μας προστατεύουν και ποια συστατικά τη διατροφής μας αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου του προστάτη;
 low_fat_diet_2- Αντιοξειδωτικά- τα αντιοξειδωτικά είναι χημικές ενώσεις που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες. Οι ελεύθερες ρίζες παράγονται στο σώμα μας καθημερινά και ενοχοποιούνται για καρκινογένεση. Τα σημαντικότερα αντιοξειδωτικά που εμπλέκονται στην πρόληψη από τον καρκίνο του προστάτη είναι το λυκοπένιο, ο ψευδάργυρος, η κουορσετίνη, οι τανίνες, το σελήνιο και οι βιταμίνες Α, C και Ε. Το λυκοπένιο είναι ουσία που βρίσκεται κυρίως στις ντομάτες, ιδιαίτερα αυτές που είναι μαγειρεμένες. Ο ψευδάργυρος βρίσκεται κυρίως στα οστρακοειδή και το κρέας. Η κουορσετίνη βρίσκεται κυρίως στα μήλα, τα βερίκοκα και το κόκκινο κρασί. Το σελήνιο βρίσκεται στους ξηρούς καρπούς, το ψάρι και τα ολικής άλεσης δημητριακά. Βιταμίνη Α βρίσκουμε στα καρότα, κίτρινα και κόκκινα φρούτα και λαχανικά, βιταμίνη C στα εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, λεμόνι, γκρέϊπφρουτ) και βιταμίνη Ε στα λιπαρά ψάρια, τους ξηρούς καρπούς και το σπανάκι
- Σουλφοραφάνη- Η σουλφοραφάνη βοηθά τις πρωτεΐνες του σώματος που προστατεύουν από την αφομοίωση καρκινογόνων πρωτεϊνών από τη διατροφή. Με αυτό τον τρόπο υπάρχει μεγάλη προστασία από τις καρκινογόνες πρωτεΐνες που καταναλώνουμε. Σουλφοραφάνη βρίσκουμε στα σταυράνθη λαχανικά όπως το μπρόκολο, το κουνουπίδι, η λαχανίδα, το λάχανο και τα λαχανάκια Βρυξελλών. Συνίσταται η κατανάλωση 5 μικρομερίδων την εβδομάδα
- Πολυφαινόλες- οι πολυφαινόλες πιθανόν να σταματούν την αύξηση των καρκινικών κυττάρων και να μειώνουν την πιθανότητα τα υγιή κύτταρα να μετατραπούν σε καρκινικά. Βρίσκονται στο πράσινο τσάι, στο κόκκινο κρασί και στο χυμό  του ροδιού. Επειδή δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος ο προστατευτικός τους ρόλος, θα μπορούσατε να αντικαταστήσετε άλλα ροφήματα με λίγο πράσινο τσάι ή κόκκινο κρασί με μέτρο
- Ω-3 λιπαρά- Τα ω-3 λιπαρά είναι αντιοξειδωτικά και βρίσκονται στα λιπαρά ψάρια. Λιπαρά ψάρια είναι ο σολομός, η σαρδέλα, ο γαύρος, η τσιπούρα, η πέστροφα
- Διατροφή «Δυτικού» τύπου- μια διατροφή πλούσια σε κρέας και λίπος είναι συνήθως φτωχή σε φρούτα και λαχανικά και έχει αποδειχτεί ότι προδιαθέτει για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη. Ιδιαίτερα επιβαρυντικό είναι το ψήσιμο στο γκριλ και συνίσταται να αποφεύγεται το καμένο κρέας
- Αυξημένο βάρος και μειωμένη φυσική δραστηριότητα- η διατήρηση ενός υγιούς βάρους και η υιοθέτηση τακτικής φυσικής δραστηριότητας φαίνεται να δρουν προστατευτικά από την εμφάνιση καρκίνου του προστάτη. Συνίσταται λοιπόν η διατήρηση του βάρους μέσα στα υγιή πλαίσια (Δείκτης Μάζας Σώματος μεταξύ 20 και 25) και η τακτική φυσική δραστηριότητα (τουλάχιστον 30’ την ημέρα μέτρια αερόβια άσκηση)
Πρακτικά, για να λαμβάνουμε όλα τα παραπάνω είναι σημαντικό να έχουμε ποικιλία φρούτα και λαχανικά ιδιαίτερα όταν είναι στην εποχή τους και μια διατροφή βασισμένη στα μεσογειακά πρότυπα. Παράλληλα, είναι σημαντικό να κάνουμε συστηματικά κίνηση και να διατηρούμε το βάρος μας σε υγιή πλαίσια.

 
Χριστίνα Έλενα ΔρακοπούλουΚλινικός Διαιτολόγος, State Registered Dietitian, MSc